خاتم ( با فتح خاء)

مهر انگشتری خاتم است، پس از ختم هر نوشته ای . ونزد عارفان برای سالکان در حال قطع طریق و سلوک وخاتمه دادن تعلیم الهی آنان است. و یا سالک ختم اعمال و مراتب شهود نهاﺌی خود، ختم وپایان سلوک مینماید. که در بازگشت بخلق، شایسته خاتم انگشتری الهی، برای سالکان خود میباشد. در هر حال نوعی انگشتر تظاهر بسلوک یا کمال سلوکی است. و اولیای الهی نیازی باین تظاهر ندارند. و چند سالک آنان را خداوند بآنها معرفی مینماید. وبسوی آنان در رؤیاهای سالکان را هدایت میکند. محمد اولی العزم ششم را، خاتم (بکسر تاء) و ختم کننده نبوٌت میگویند . زیرا پیامبر گفته بود، پس از من پیامبری نیست. که منظور از مراتب شهودی برای سالکان است، که بشهود پنجم مصطفوی محمد ختم کننده وساﺌل میرسند. از آن پس وسیله ای نیست. که با مرگ قبل از مرگ بنور قاﺌم میرسند. و ختم پیمان سلوک سالک است. والاٌ کاملان الهی ولایت محمدی بازگشته بخلق تا زنده باشند، تنها برای چند سالک خود پیامبری میکنند. گرچه پیامبر اولی العزم نیستند. ولی (نبوٌت) وقدرت (تنبٌوء و نبأ ) والهام وخبر گیری از مراتب الهی خود را دارند. و برای سالک ولایت محمدی، هیچ وسیله ای بعد از صورت روح محمد، برای رسیدن بنجات با نور قاﺌم و احتمالا عرش رحمان نیست. و پس از شهود مصطفوی، منحصرا (مشیٌت و بدای) الهی کار ساز است، که بمعصومیٌت برساند. ویا تولد دوم الهی خود را بنمایند، که محمدی زنده برای چند سالک خود گردند.و یا حتی مرگ قبل از مرگ سالک را خداوند باید بپذیرد. وتا مرگ طبیعی وسرنوشت بشری خود نمیتوان بنور قاﺌم رسید. و بسته بدرجات پاکسازی لازم ، تا رسیدن بحدٌ کفایت از نظر داوری الهی است. واگر باز پس از ( حدٌ کفایت) شهود او بتآخیر افتاد، بنفع خود سالک میباشد ونباید عجله کند. ویا خود را محق بداند، که خداوند توجٌه بحق ٌ او نکرده است. که کاملان بازگشته بخلق با شهود غرش رحمان، همین سالکان دیرتر بنجات رسیده ، و بیشتر پاکسازی روان کرده، و بیش ار حدٌ کفایت میباشد. که در هر حال مشیٌت الهی است، ونه درخواست هر وسیله الهی برای نجات وشهود قاﺌم برای سالک . زیرا خداوند برای سرنوشت آینده فوق بشری سالک، برنامه های الهی خود را دارد. که سرنوشت تولد فوق بشری، و با کرامات هرچه بیشتر بالفعل وبالقوٌه گردد. که عقل وکرامات آن زمان، هزاران برابر عقل وکرامات وامکانات حیاتی نوع بشری میباشد. برای سالک پیر الهی بمعرفی خداوند، آغاز ولایت وسلوک سالک است. وبا أثار همٌت سالک و هدایتهای پیر الهی، بشهود مصطفوی خاتمه این وساﺌل الهی میباشد. ونه هر کوشش و خواست سالک، و حتی کاندیداتوری همه مراتب شهودی اوو مگر در تسلیم سالک برای مرگ قبل از مرگ بدستور صورت مصطفوی است که سالک بنور قاﺌم میرسد. و نیز احتمالا با مشیٌت الهی بعرش رحمان میرسد. پیر کامل، امام و شهود (حسینی) سالک است. وپس از شهودهای ( حسنی ) امام زمان سالک ، وشهود فاطمی مادر نوع بشری، و رحم ولایت محمدی ،که تنها شهود زنانه است. و سپس شهود مرتضوی چهارم علامت (ارتضا) و رضایت الهی، و سپس شهود دوم مصطفوی، و سپاسگذاری روح پیامبر از سالک بازگشته بخلق، که محمدی تازه نفس برای ادامه راه محمد در هدایت دیگران میگردد. کامل بازگشته بخلق پس از هفت شهود قوس صعود، با تجدید معکوس هفت شهود در قوس نزول، کامل اله بمقام حسینی خود میرسد. محمد خاتم انبیا نیست. که کاملان همه ولایتهای سلوکی، همیشه بخلق باز میگردند که نبیٌ هستند. ولی هفت هزار سال بعد از محمد که مهدی موعود آخرین کامل محمدی، بجای نور قاﺌم بنور رحمان میرسد. و ولایت هفتنم و آغازگر نوع فوق بشری از نظر الهی خواهد بود. وتنها در شهود پنجم ولایت محمدی است، که خاتم بودن محمد را باید دانست.

خارق العاده

بر خلاف معمول در انسان اموری دست میدهد، که گوﺌی أمر و رفتار تازه و غریبی میباشد. عادات انسان در سالک باید قطع گردد. خرق و شکاف وپاره کردن در هر کاری پاره کردن عادات است. امور غیر عادی اولیای الهی، نتیجه الهامات لدنٌی و قدرتهای الهی آنان میباشد، که غیر معمول در دیگران میباشد. و غیر سالکان کارهایشان أمر تازه الهی نمیباشد. بلکه بازی أهریمن نفس امٌاره پر عیب و عقده خود است ویا بدتر بازی روان آخوند قشری و أهریمنی تر آنان میباشد. و اگر ادٌعای پیامبری اولیا باشد، باید همراه معجزات خارق العاده برای وام بوده باشد. که حتی معجزات منقول از انبیای گذشته، چون شکاف دریا برای موسی بار معجزه ای نیرومند تر وعحیب تر میخواهند . ولی اولیای الهی پیامبرر شده، تنها برای چند سالک خود باید معجزه نمایند. که از مراتب الهی شدن و پیامبری اورا نشان بدهد. ولی خداوند معجزه این پیامبران الهی تازه را تا زنده هستند، تنها در رؤیای سالکان آنها نشان میدهد. که شکاف دریا برای موسی در رؤیای سالکی با موسی دیده است. آنگاه برای سالک طالب لقای الهی، میتواند عحیب تر از داستان موسی وشکاف دریا باشد. تا در دل سالک تردیدی از این کامل حسینی او نبوده باشد. عرفا قبل از رسیدن سالکی بنبوٌت اگر ازمعجزه ای از وی بگویند، عرفا آنرا (ارهاص) میخوانند. گاهی برخی مانند فالگیران و کاهنان وآخوندها که چیزی پیشگوﺌی کنند، که اتفاقا واقع شود، آنرا از نوع ارهاصات میدانند. و یا آنرا ( استدراج) میگویند، که جهنٌم پروری تدریجی این مدٌعیان خواهد بود. که خود فریب بخود و بپیروان جاهل را نیر فریب میدهد. در هرحال انبیا واولیا در طول تاریخ، هر معجزه ای نشان داده اند، خداوند در رؤیای سالکان نیارمند آنان بباوری عمیق بآنها نشان داده ومیدهد. که ایمانشان بولیٌ الهی خود بیشتر گردد. ونه معجزه ای در صحنه های مادی، که گوﺌی نمایش نفریحی برای حاضران بی ایمان بنمایند. چه رسد که برای نسلهای آینده نیز معجزه و دلیل مقام الهی یک ولیٌ الهی درگذشته باشد. و حاضران معمولا هر أمر غریبی را (توجیه علمی) و یا بدلیل دیگری میدانند، که نمی دانند آن دلاﺌل چه هستند. ویا جاهلان معجزه را سحر وجادو میخوانند. پس نتیجه از این معجزه احتمالی ومادی در کسی ندارد. که برای محمد سنگی سلام کرده است. کسی دیده وباور کرده است. ولی نقل آن برای دیگران وآیندگان نمیتواند، قابل قبول ئدلیل نبوٌت پیامبر باشد. حتی اگر ظاهرا نیز تکذیب نکنند.

خاصٌ الخاص

مردم غیر سالک (عام وعوام) هستند، که اعمی و نابینا از انوار شهودی میباشند. که در سالکان آغاز از پیر الهی بمعرفی خداوند، فرشته گونه که( خاص ٌ الخاص) هستند. وسالکان (خاص ) اولیای الهی خود میباشند. که سالک تنها او خاص پیر ئ در تسلیم سلوکی او میباشد . کاملان بازگشته بخلق در خانقاه خود، که کعبه چند سالک خویش، ومیخانه الهی آنها است. همگی خاصٌ الخاص خداوند نیز میباشند. کسانی که هر استلالی میکنند، براساس دلاﺌل فلسفی ونظریٌات روان عقده دار خود را مینماند. که درست آن در( برد و برداشت روحی) نادرست است. که باید استدلال باستناد الهامات لدنٌی رسیده از خداوند باشد. و در اولیا از سطح مراتب شهود تجلٌیات خود، بخصوص از مقام الهی نادیده عرشی خود باشد . اولیای ولایت زردشت از سطح عرش مصطفوی هدایتهای عقلی دارند، که ارزشمند تر است. گرچه مخالف وباطل کننده سطوح اولیا و انبیای قبلی نیستند. و اولیای الهی نوع فوق بشری با ولایت مهدوی، از سطح عرش ربٌ برتر از رحمان، الهامات عقلی برتر خواهند داشت. که هزاران برابر عقل نوع بشری میباشد. ومکمٌل معقولات الهی و عرفانی نوع بشری است. پس کاملان ولایت اولی العزمهای قبل از محمد، برای هر شهود خود، صد سال بهشت سوم انتظار عرشی را دارند. ولی کاملان ولایت محمدی بگفته پیامبر، برای هر شهود خود هزار سال بهشت سوم اتنتظار دارند. پس تولدی فوری بجهان نمیکنند. ولی کاملان مهدوی نوع فوق بشری، برای هر شهود هشتگانه خود ،هرکدام پنجاه هرار سال انتظار عرشی و بهشت سوم خود را دارند. و برای کاملان ولایتهای بالاتر از مهدوی و شهودهای نه گانه و بیشترآنها، برای هر شهود شاید صدهزار سال بهشت سوم و حتی میلیون ها سال دارند. زیرا تا آن زمانهای انتظار برایشان در جهان مربٌیان وولایتهای برتر پیدا نشده است.

خاطر و خاطرات

خواطر و خاطرات در جمع، همان ( حرکت نفس) انسان برای کسب دلیل است. یعنی منجر بتفکٌر و تعمٌق ذهنی اولیای الهی، برای ابراز دلاﺌل مؤثٌر، از ایده والهام الهی خود بسالکان ودیگران مستعد میشود. که نوشته ها و گفته های خود اراﺌه میدهند. و تنزیل منطقی خود را بزبان مردم و زمانه خویش مینمایند. که این تنزیل منطقی مؤثٌر، بستگی بورزیدگی أدبی و بیانی صاحب الهام میباشد. یکی شعر میگوید ویکی بدلاﺌل مختلف بیان میکند. واردات قلبی اولیا وحی والهام و کلٌی الهی هستند، که باید بزبان روز هر کامل الهی، ترجمه وتنزیل منطقی گردد. که اگر توانست دلاﺌل خود را از علوم فیزیکی و منطق انسانها نیز فراهم میکند. تا الهامی را برای آنها ثابت نماید. و بهر زبانی که بداند. میتواند بیانات منایسب بآن زبان بنماید. البته خطور یک فکر الهی و تازه بدل وذهن کامل الهی از نوع خاطرات الهی میباشد. که دیگران غیر سالک و حتی کودکان نیز الهام الهی مدبٌران خود را دارند. ولی از سطح مقام الهی و مدبٌر روحی خود، ونیز برحسب درجه پاکی روان شخص. خاطرات رسیده در هر کس همه از خداوند است. که در همه زمانهای أزلی و أبدی، گوﺌی قبلا از خداوند صادر شده است. که بتدریج در زمانها و رشد انواع عاقل تر، کشف و مفهوم و شنیده میگردد. و منتظر شنیدن انسانهای مستعد هر زمان میباشند. خاطرات از نفس امٌاره نیز همچنان الهی هستند. زیرا چیزی غیر از خدا در هستی وجود ندارد. ولی موانع ومشکلات روان امٌاره انسانها الهامات الهی را منحرف از مقصود وهدف الهی مینماید. و ذهن صاحب روان عقده ای، که عقده هایش عقیده ساز و نوع ایمانشان میباشند. ولی اولیای الهی ومستعدٌان سلوک برداشت سلوکی میکنند، که بفهم مقصود الهی میرسند. و آخوندهای همه مذاهب قشری، مدٌعی کاذب خدا ودین شناسی، برداشت فلسفی ومذهبی، ودر واقع برداشت عقده های روانی خود را می نمایند. همه نظریٌات درست هستند، و ار سطوح مراتب الهی .ولی بر حسب مقام الهی روح وروان خود میباشد. و اینکه خاطرات رسیده از فرشته مدبٌر هر کس میباشد. که در واقع هر مقام شهودی کاملان سالکان ولایتها معلٌم عقلی خاص خود را دارند. و حتی نوع انحراف حقایق الهی، مشخٌص کننده نوع انحراف و مشکلات روح فردی، و بیماریها و نیازهای روان ایشان میباشد. خاطرات و افکار منحرف شده ، الهامی طبیعی وعادی غیر سالکان، از محل آلودگی های نفس امٌاره آنها است. ونه از مراتب الهی بالاتر. زیرا بدنبال لذٌات و یا منافعی لذیذ میباشند. جاه طلبی یا زور گوﺌی ویا مال پرستی، و یا لذٌتهای جسمانی حقیر دیگر. بطور کلٌی خاطرات و افکار شیطانی و نفسانی، سراسر مخالف با راه طبیعی وفطری تکامل روح انسان میباشد. گرچه نفس امٌاره از همان مفاهیم سلوکی برای تربیت صاحب خود استفاده میکند. که توجیهات و کلاه شرعی برای هر خطا و انحراف خود درست میکنند. و سالکان با کمک پیر الهی و کمک الهامات مداوم مدبٌران الهی خویش کاری خارج از مسیر هدف الهی، رسیدن بلقای الهی بالاتر نمیشود. که اگر پشیمان وجبران سلوکی در تخلیه وتحلیه ننمایند، قهقراﺌی نسخ ومسخ پس از مرگ میشوند. خاطری از حقایق رسیده از خداوند بدل سالک، با کمترین انحراف است. و رسیده های بدل کامل الهی همراه آشناﺌی بزبان مراتب الهی خود میباشد. پس حقایق بدون واسطه بدل کامل الهی میرسد.که ( قذف و پرتاب بدل) آنها شده است. اما (خاطر یقینی) و ایده ای الهی، ایجاد هیچ شک وتردید و انحرافی در دل صاحب خاطره نمینماید ،و همان (خاطرات حقٌانی) و حقیقی میباشند.

خاک و خاکسار

خاک یکی از چهار (اسطقسات أربعه) عقیده قدما در باره أصل ماهیٌت وجود است . که آب و هوا و آتش و خاک میگفتند. و هر فیلسوف ومتفکٌری یکی از آنها را ترجیح واصالت بیشتر میدهد. که پیامبر خاک را ترجیح میداد. ومنظور نیز أصل ماده و اساس وجود ملموس میباشد. ولی اکنون علم فیزیک جدید و أتمی ، ما را بجهان وسیع (داخل أتم) برده است.که در ساختمان أتم نیز موجودات (تحت أتمی و حتی تحت أثیری) وجود دارند. زیرا هر واحد ایثری داخل أتم، خود دارای ترکیبات داخلی وجزﺌی میباشند، که علم ( کوانتوم یا انرژی) میگوید. وجالب اینکه این ترکیبات اثیری، تغییر دهنده ماهیٌت أتم خود را میدهند، و تکامل أتم میباشد. و ترکیبات بین أتمها در مولکولها وبالاتر را میسٌر میکنند. و کوانتوم یا انرژی در واقع خود جهانهاﺌی از ( عوالم و ماهیٌتهای تحت أثیری) دارند. که علم فیزیک تاکنون قدمی در آن عوالم بسیار ریز و أصلی تر نگذارده است. زیرا نور خورشید را در منشور، که تجزیه برنگهای مختلف میکنیم، نتیجه تفاوت ماهیٌٍت داخلی هر موج جزﺌی داخل موج نور خورشید بوده، که صفات خاص فرکانس وسرعت خود را دارند. که علم فیزیک نور نیز بآنها رسیده است. که خود دلیل وجود ترکیبات جزﺌی اساسی تری، در ساختمان داخلی هر موجود و واحد أثیری میباشد. هسته أتم یکصد وأندی واحد أثیری دارد. که راه شناخت و تجربه شناخت آنها را فیزیک أتمی یافته است . پس ما با بی نهایت انواع موجودات در حال تکامل تحت أثیری هستیم. که هر یک روح اولیه و الهی خود را دارند. و از نردبان انواع أثیری وأتمی ومولکولی و سلٌولی، میخواهند بمجموعه های اورگانیک گیاهی وحیوانی وبشری برسند ، و بی نهایت انواع فوق بشری نیز در پیش است که بآنها برسند. تا شاید در أبدیٌت مطلق بکمال مورد نظر أبدی الهی خود برسند. وتن نوعی خود را رها میکنند، و بتن ها و ماهیٌت پیچده تر میروند . عرفا جهان ناسوت مادی ما را (خاکدان) میگویند. که جهان ناسوت جایگاه حقیر انواع تحت گیاهی چون انواع أتمی و انواع أتمی و تحت أثیری میباشد. روح گیاهان بانواع حیوانی میرسند، و عاقبت سر از نوع بشری در میآورند. و وقتی که روح حیوانی نوع میمونی نیز، خود را تکمیل در فصول نوعی خود کرد، (میمون انسان نما) میشود. و سپس ( انسانی مبیمون نما) میگردد. و از هزاران ( فصول نوع بشری) بالا میآید.و هربار با یک تولد ومرگ، و تغییر تن، و افزایش کرامات روحی بالفعل وبالقوٌه، و از جمله عقل و امکانات حیاتی دارد. در انها آموزش های در تن وذهن وروان، و حتی ( انسان حیوانی) بسیار کند است. و انسان پس از صدها وبیشنر تولدات بشری ، عاقبت در فصول آخر نوع بشری، عقل و کرامات کافی و تواناﺌی اعمال تکاملی ارادی دارد، که قبلا و خود دیگران نداشتند. چون اراده تعالی روحی و عشق و دیگر شرایط لازم، که در سلوک الهی میگوﺌیم. و در سلوک با ولیٌ الهی بمعرفی خداوند در رؤیا، سالک چنان سرعت تکامل روحی مییابد، که از شبی ره صد ساله رفتن دیگران میگوﺌیم. تا عاقبت در نوع بشری، بشهود روح القدس قاﺌم، حدٌ پیشرفت میسٌر برای نوع بشری رسید. که آن نیز با مرگ قبل از مرگ سلوکی دست میدهد. واگر بیداری از خواب مرگ قبل از مرگ دست داد، روحی فوق بشری وموقٌت در تن بشری قبلی باز مدفون میگردد. وهفت هزار سال بعد در نوع فوق بشری بجهان متولد شود. و بموجب نظریٌات داروینی، تا آن زمان تغییرات تکاملی در تن انواع در کمال نزدیک نوع فوق بشری فرشته گونه میشود، که (چهاربعدی) میگوﺌیم .و (خاکسار) نیز سالک مطیع پیر الهی و عاشق او است ، که خداوند معرفی کرده باشد. و در تواضع خود را خاک پای پیر ارزیابی میکند، و خاک پای پیر را اصطلاحا سورمه چشم خود مینماید. که نهایت ابراز عشق بمعشوق میباشد. ومعقولات وحکمتهای الهی پیر فراوان است، که أندک آن، میتواند سورمه چشم دل سالک شود پس سالک کلام وحکمت های پیر را میپذیرد.

خال

نقطه سیاه در صورت پیر کامل الهی، بیشتر مورد توجٌه سالک ، در احضار ذهنی صورت پیر است. و در توسٌلات عبادی آن خال وصورت ( وضوی) عبادی سالک است. ( وضو یا وی سو) و سمت ونور و قبله کعبه سالک میباشد. پس عرفا خال محبوب را ( نقطه حقیقی وسلوکی) خود میدانند. و بقول مولی علیٌ، خلاصه قرآن، و البته منظور قرآن عثمانی نیست، بلکه (کتاب وظیفه) سلوک است . و( قرآن دو قرٌه) شهودی برتر ولایت محمدی نور قاﺌم وعرش رحمان است. که رسیدن سالک بأین دو قرٌٌه ، باعث نجات او از نوع بشری و تعهٌد وظیفه الهی در سلوک میباشد. مولا میگوید تمام قرآن در سوره، یا همان صورت پیر، در (سوره فاتحه) است که فاتحه شهودی باز کننده عوالم الهی برای سالکٌ در مراتب تجلٌیات الهی میباشد. و خلاصه سوره فاتحه در بسم الله میباشد. و (بای) بسم الله خلاصه بسم الله است. و خلاصه ( باء بسم الله) همان (نقطه زیر آن) میباشد. ومن همان (نقطه وخال) خلاصه قرآن هستم . زیرا شهود مرتضوی چهارم، نخستین مرحله مهم ولازم برای رسیدن بشهود پنحم مصطفوی است. که با مرگ قبل از مرگ سالک نیز بنور قاﺌم میرسد . ونجات از نوع بشری ووظیفه الهی برای تکامل روح در سلوک است. مولا علیٌ در حیاتش نقش پیامبر را پس از وفات محمد را داشت. وبرای همه زمانها در ولایت محمدی نام علیٌ سمبول شهود مرتضوی است. و در هر زمان بعدی، برای نوع بشری، نام مرتضی در مولا، شرط مهم شهود مرتضوی میباشد. که درویشان را چنان عاشق مولا در افکار واذکار آنها می بینیم. ( خال سیاه) گوﺌی گناه باشد. که با عفو الهی سالکان بخاطر شهود وتوسٌل بصورت پیرالهی رفع گناه میشود، که بمعصومیٌت بعدی از گناه نیز میرسند. که این پیر بمعرفی خداوند، کنایه و سمبول وحدت وجود ذات مطلق میباشد. که مراتب الهی تفکیک شده ذهن انسان، برای شناخت محدود وقابل تصوٌرو حفظ در حافظه میباشد. ونقطه سیاه بهتر در ذهن انسان میماند. و کمک بکسب وحدت وجود سالک با مراتب الهی مینماید. که فراوان امور دریک نقطه خلاصه سمبولیک شده است. بقولی، گذسته های مادی وجهالت انسان غیر الهی، در نظر انسان الهی شده نقطه سیاهی بوده و هست. وهمه چیز در شناخت انسانها، از ترکیبات و تکرار نقطه است. وحتی اشکال فراوان هندسی ومادی بوجود میآورد. ونهایت این نقطه ها برای سالک خال صورت پیر الهی میباشد. وحتی برای تصوٌر وجود خداوند و آغاز آفرینش ها همان نقطه واحدی و اولیه است، که همه ترکیبات هستی ومراتب الهی را بوجود آورده است. پس خال نقطه وحدت وجود سمبولیک سالک میباشد وپیر سمبول محسوس برای سالک ازخداوند میباشد .

خالق

خداوند خالق هستی، در آغاز از (نطفه اولیه) روح فردی در هر موچود میباشد. نطفه أزلی تحت أثیری، و شبنمی از اقیانوس بیکران (روح الأرواح) الله ، که بتدریج بانواع بالاتر أتمی وگیاهی وحیوانی و بشری رسیده است. تا در أبدیٌت مطلق بأنواع فوق بشری و بازگشت بخداوند، و پس از کمال وشایستگی بازگشتن برسد. و هر تولد نوعی آفرینشی از خداوند، برای هر روح فردی است . و هر لحظه زندگی انسان وهر موجودی، گوﺌی مرگی وتولد مجددی است. و خواب انسان نمونه این ( مرگ نسبی) برای انسان است . که باید اراده الهی برای بیدار شدن داشته باشد. و سالک در هر پیشرفت شهودی، یک تجلٌی الهی مییابد. گوﺌی مرگ از (فصل نوع بشری) یافته، و آفرینش برتری یافته است. که در فصل نوع بشری بهتری متولد شده است. و بخصوص کامل ولایت ششم محمدی شاهد نور قاﺌم روح القدس، که از خواب مرگ ارادی قبل از مرگ سلوکی بنجات از نوع بشری میرسد. و با موقٌتا روح الهی شده، و از جنس نوع فوق بشری وفرشته گونه شده، در تن بشری قبلی بازگشته است. که گوﺌی تن ولیٌ الهی ( قبر روح ) الهی شده او میباشد. که همان زیارت امام حسینی است، که بهشتی الهی پاداش دارد. دیدار پیر با داشتن یک تجلٌی وشهود تازه در سالک برای خورسند نمودن پیر الهی است . و نه زیارت قبر امام حسین تاریخی در کربلا. که پیر الهی حسین و حتی محمد وعلیٌ زنده چند سالک خود میباشد. ک از (کرب وغصه) و أندوه وبلایای سلوکی نجات یافته است . (آفرینش) لفظ فارسی دری قریش زردشتی است.و برای خلقت تازه سالک پس از کسب (فرٌ و فروهر) وتاج شاهی الهی خود میباشد.و (خلقت) عربی شده آفرینش با اخلاق وماهیٌتی الهی میباشد. و آفریدگار نیز دهنده (فرٌ و برٌ) الهی تازه بسالک شاهد عرش رحمان، یا شهود عرشی هر ولایتهای قبل از محمد است. اخلاق اولیای الهی از جنس خلقت و ماهیٌت فرشتگان الهی میباشد. گوﺌی خود انسان در اطاعت از هدفهای الهی، وحتی پیروی فطرت ذاتی خودش بر ای سلوک الهی، در آقرینش بهتر خودش نیز شریک است.و الاٌ حلقت بدتر بعدی غیر سالکان قشری، در قهقراهای کارماﺌی بجهان است. ویا خلقت وآفرینش بهتر نوع بالاتر فوق بشری آینده کاملان الهی بحهان. بهشت و انواع فوق بشری، و حتی جهنٌم جهانوم جهان در کارماهای تکرار گذشته ها در آینده ها، همچنان در این جهان جهنٌمی میباشد. چه در کره زمین یا کرات دیگر. اگر انسان بخواهد تمام سرمایه تکاملات روحی گذشته های خود را ، خرج لذٌت شکم و اطراف شکم کند، و یا بالعکس آنرا خرج تحقٌق و بالفعل کردن کرامات بالقوٌه خود کند، که برای تولد بهتر نیاز ب(کرامات بالقوه بالفعل شده) وهم اکنون را دارد. تا سرنوشتی برای زندگی بهتر نوع فوق بشری داشته باشد.

خاموشی وسکوت

سکوت سالک در سراسر دوره سلوک و عزلت نشینی خود، که عمربشری وکرامات نوع بشری خود را، که در تن وذهن وروان دارد، مصرف و اتلاف در مطالب غیر حقیقی، وحتی غیر واقعی نکند، و تنها بتوسٌلات سلوکی و تمرکزات عبادی، در نور صورت پیر الهی خود بمعرفی خداوند میکند. و با صبر وعشق (وضوی ) خود را نگاه میدارد. که وضو همان ( وی سو وسمت ونور و قبله و کعبه) سالک است. (وجه) یا صورت و(توجٌه) خود را بوجه وصورت پیر را، توجٌه بصورت خداوند نادیده میداند. و یا هنگامی که بگفته های پیر گوش میدهد و تسلیم میباشد. ویا گفته های پیر را در دل وزبان خود تکرار مینماید. ونه عقاید قشری و نفسانی قبل از سلوک الهی خود. والاٌ برای انسان و سالک خودسر، جز جهنٌم پروری و دور تر شدن از خداوند در مقام روحی نشده است. و پیر را کلیم الله و قرآن ناطق خود میداند. که چه فرمان یزدان چه فرمان شاه الهی میداند. وتنها پیر الهی بمعرفی خداوند، منبع وسرچشمه کسب دستورات تکاملی وسلوکی برای سالک میباشد. که (شریعت) واقعی او است . که در ( طریقت) سلوکی میباشد. تا ب(حقیقت) و تحلٌیات الهی برسد. که پیر ربٌ مربٌی ونخستین تربیت الهی دهنده سالک بمعرفی خداو ند میباشد.

خانقاه

مجمع درویشان وخانه و قرارگاه پیر الهی سالک بمعرفی خداوند برای چند سالک خود میباشد. وکاملان تازه بازگشته بخلق هر یک برای خود خانقاهی دارد. ویا در خانقاه پیر نخستین خود قرار میگیرد. و پیر الهی در خانقاه خود، که برای سالک (بیت الله الحرام وکعبه وقبله) او میباشد. تعلیمات وتجربیٌات خود را بسالکان میآموزد. و گاهی علاقمندان دیگر پیر، استماع حکمتهای اورا مینمایند. تا شاید بخواهند بسلوک الهی بپردازند. خانقاه پیر مسجد، وجای سجده وتسلیم پیروان وسالکان الهی پیر میباشد. وانبیای گذشته کاملان ولایتهای پیشین و کنونی، مسجدی داشته ودارند که خانقاه بدون یک ولیٌ الهی زنده، مانند هر مذهب قشری خواهد بود. که خانه خدا محسوب نمیشود. وتقلید ار مردگان مردود الهی است. که باید پیر زنده بمعرفی خداوند برای هر طالب لقای الهی روح القدس باید باشد. زیرا هر انسانی مشکلات روانی در نفس آلوده خود دارد. و زبان وعقل و احوال خاص خود را دارد. که طبیب مناسب خود را لازم دارد. پس خداوند پیر الهی مناسب را بسالک معرفی مینماید. محمد اولی العزم در ولاست ششم، مسجدی در شهر مدینه داشت، که ( صفه) و سکٌوﺌی بلند تر داشت. که سالکان در پیمان سلوکی با پیامبر، روی آن تمام وقت در حال تمرکز بودند. و پیامبر اکثرا با آنها ارتباط و هم صحبتی داشت. تا وقتی که سالکی را بعزلتگاه سلوکی بفرستد. که در تنهاﺌی در سکوت وتوسٌل باشد. در گذشته ها مسافرین بی جا، ویا بقصد دیدار پیر بخانقاه ها میرفتند، و اقامت کوتاه و تغذیه و راهنماﺌی میشدند. علاقمندان سلوک الهی وراه خداوند، نیاز بتحقیق مقدماتی و کسب اطمینان هستند. ولی پیروی سلوکی را خداوند بسالک در رؤیا بوی معرفی مینماید . که پیمان سلوکی منعقد کند، و بهیچ منبع دیگری مراجعه وشنواﺌی نداشته باشد. وخانقاه جای بحث وتفاهم میباشد. و از انوار و فضاﺌل یکدیگر استفاده عملی وشهودی میکنند. و پیامبر گفته بود، با یک مسلمان صالح و الهی، صد نفر از خانواده او برکت وبهره خواهند گرفت. و خاندان اولیا خویشان بخوص مستعدان وسالکان او میباشد. و بقول عرفا، گفته اولیا بهبود بخش ( نیٌتها) در افکار و ماهیٌت روان انسانها میباشد. که چون بهره گیری از گردش افلاک میباشد. زیرا سالکان عملا در افلاک ومدارهای عوالم الهی گردش میکنند، تا پاکسازی روان بیابند. و انسانها در این مساجد الهی، بیدار و محفوظ از شرارت أهریمنان انسانی، آخوندهای قشری مشرک میباشند. ودر هر مذهب ودینی غیر سلوکی بوده باشند. خانقاه معرٌب خانگاه، وجای خوردن و خانه و اقامت بوده،و مقرراتی داشته است. که مسافر قبل از غروب باید برسد. یعنی قبل از غروب زندگی انسان در مرگ، باید باولیای الهی رسید. که نخست دو رکعت نماز شکر دارند. و بیش از سه روز نمانند. و متعهد خدمت بدیگران در خانقاه باشند. وهمیشه باهم گشاده روﺌی ودوستی داشته باشند. و سوء استفاده در مقاصد مادی ودنیوی نداشته باشند. سهروردی خانقاه را کالبد جسم انسان میداند، که خانه روان وروح او میباشد. خانقاه جای ( تکوین و تکمیل) هستی انسان است. و از جمله ملکوتهای الهی میباشد. اینک در عصر تمدٌن مادی، دین ورزی در مسجد قشری ها ،که بدون اولیای الهی میباشد. پس باشگاهی یا اسلحه خانه، و محل اجتماعات حزبی و گروهی میباشد. که هر مسجدی محل حکومت یک آخوند غیر الهی، برای پیروان غافل و غیر سالک میباشد.

خانه و خانه خمٌار و خانه بقاء و خانه دل

جایگاه داﺌم سکومت انسان و اقامتگاه سالکان در خانه پیر الهی، ویا بلایای سالکان برای رسیدن بخانه أبدی خود، در شهود نور قاﺌم روح القدس میباشد. که تنها وظیفه الهی و فطری و ذاتی انسان رهرو بسوی خداوند میباشد. (خانه دل) که هرکس روحش درخانه ژنتیک روحی اقامت دارد. و یا (خانه بقا) که ژنتیک روحی از أزل وتا أبد، مدام تولدات نوعی داشته و خواهد داشت. چون و روح مرگ ندارد، که تن و ذهن انسان و هر موجودی مرگ دارد. با مرگ طبیعی یا مرگ قبل از مرگ سلوکی، که ژنتی ک روحی جای پیشرفت صفات الهی برای روح میباشد. که روح ژنتیک روحی کامل شده بخداوند میرود. والاًٌ بدون تکامل سلوکی روح پس از مرگ از نوع بشری، دوچار قهقراهای کارماﺌی وتکرار گذشته ها در آینده های نسخ ومسخ حقیر خواهد بود. وبرای سالکان بقای صفات الهی وجدید مطرح میباشد. تا نزدیک تر بخداوند گردد. برای سالکان در تجلٌیات شهودی و عقل الهی ، وصفات الهی وحیاتی و اخلاقی بهتر خواهد بود. که هریک از تحلٌیات، طبقه ای از عوالم الهی وآینده بهترروح میباشد. و اگر که سلوک الهی نشد، پس تن انسان همان خانه موقٌت او میباشد. و ژنتیک روحی انسان غیر سالک بقهقرا و حقارت نوعی میرود. ولی سالکان که زودتر طالب مرگ قبل از مرگ ، برای دیدار روح القدس ونجات از نوع بشری میباشند . (خانه خراب) روان انسان غیر سالک گناه کار است. که بدون تزکیه نفس در تخلیه وتحلیه، و نداشتن تجلٌیات الهی، خراب و آماده سقوط قهقراﺌی در نسخ ومسخ حیوانی،و در کارماهای جهنٌمی جهان پس از مرگ میشوند. که از هم اکنون نیز سقوط اخلاقی وعقلی را دارند. زیرا اکنون درک( أفت )مقام روحی خود را نمی نمایند. (خانه آباد) در سالکان تخلیه وتحلیه وتجلیه نکرده میباشد. که بمراتبی از آبادانی و موبد عبادی رسیده اند . (خانه خمٌار) جایگاه پیر کامل الهی است. که بی رنگی و قطع تعلٌقات از امور مادی وجهان بشری خود کرده است. گرچه میخانه و میکده اولیای الهی، و حتی عزلتگاه سالک، بدور از مشکلات روانی هست. و( خمٌار) در خماری نیاز بشراب دارد. که از پیر شراب الهی وحکمتی معالج میخواهد. ولو چند قطره ته مانده ساغر شراب پیر باشد. که دهانش ساغر می حکمتهای الهی را بسالک میرساند. (خانه بقاء) دنیای الهی سالکان میباشد. ودر هر مقام تجلٌی که بوده باشد . که ژنتیک روحی سالک وکامل، عوالم الهی آینده بهتر اورا تشکیل میدهد. وخانقاه پیر این خانه الهی سالک میباشد.( خانه خدا) کعبه مکٌه نیست. بلکه هر مسجد اولیای الهی زنده خانه خدا میباشد. و حتی دل اولیای الهی جای اقامت داﺌم تجلٌیات الهی میباشد. و عزلتگاه سالک نیر خانه خدا است. و حضور ذهنی صورت پیر در عبادات وتوسٌلات سالک نیز خانه خدا است. و مادام که وسیله الهی در دل سالک حضور داشته باشد. و پیر الهی بمعرفی خداوند اولین عالم و جهان الهی سالک میباشد.

خدٌام و خادمان خانقاه

عرفا خادمان خانقاه های الهی را چهار طبقه میگویند. کسانی که طالبان آخرت وزندگی بهشتی نوع فوق بشری را در تئلد بجهان، وبا هزاران برابر عقل وکرامات نوع بشری میخواهند. واز هم اکنون صفات و اخلاق الهی خود را دارند. و طبقه زاهدان که ترک دنیا در گوشه گیری عبادی هستند. که همان سالکان در حال توسٌلات عبادی خود میباشند. و( فقرا) باز همان سالکان هستند. که (خود فقری) را چون پیامبر، افتخار خود میدانند. ودر صدد جبران خود فقری مادی را نیستند. و ببقای فکری الهامی و احوالی و شهودی، و بصفات الهی تازه خود اکتفا دارند. و طبقه دیگر از خادمان، عباد و بندگان واقعی خداوند، ومتولد شدگان شهودی هستند. و خدٌام خانقاه ها ،که مهمانان را خدمت میکنند. خدمت بسالکان و مردم دور از گناه، واز بدتر شدن روان آنها است.که اگر سلوک الهی نکنند قشری گری دینی ومذهبی کارساز نجات روح از نوع بشری را ندارند. والاًٌ فقرای سالک در عزلت گاه خود، از امور مادی بوده ،و در خدمت پیر وخانقاه میباشند . صوفیان تقیٌه کننده روان خود از گذشته ها و حتی از صفات نیکوی نوع بشری تقیٌه ودوری مینمایند، که اگر با سلوک نیز بنور قاﺌم نرسیده باشند ، با نسخ بهتر نوع بشری بجهان و عقل وکرامات بیشتری باز میگردند، تا راه الهی خود را دنبال نمایند. که دنیا را بر( أهل آخرت) حرام میدانند. که آخرت همان زندگی بعدی بجهان است . تولدی بهتر سالکان ویا تولد حیوانی بدتر غیر سالکان. ولی أهل الله نه بفکر دنیا هستند، ونه حتی طمع آخرت یا تولد بعدی . که مست دیدار محبوب الهی خود میباشند. عباد موبد هستند، وآینده خود را تنها همان خواست خدا میدانند. نه خواست آرزوهای روان بشری وکنونی خود. گرچه فرار از جهنٌم کارماها نیز، انگیزه فرار از خویشتن حیوانی نوع بشری را دارند. و پیامبر گفته است، هرگاه طالب خدا را یافتی، خادم او باش. که بوی کمک شود، تا طالب لقای الهی بمعبود الهی خود برسد. و اگرکه خودشان نیز طالب سلوک الهی باشد.

خرابات

میخانه ومستی الکلی و اعتیادات ، که خرابی عقل وهوش انسان غیر الهی است. وخرابات همان خانقاه پیر، که خراب کننده ساختمان روان وعقل و هوش وفکر مادی وحیوانی انسان سالک است .که تخلیه و پاکسازی از عقده ها و عقیده ها کنند ، تا شاید بصفات الهی در تحلیه برسند. و در شرط کافی از نظر داوری الهی خاص سالکان، بتجلیه های هفتگانه و بترتیب برسند. که نجات از نوع بشری کنونی وکارماهای تولدات نسخ ومسخ بدتر جهان نجات یابند. ونزدیکتر بصفات و عقلهای تجلٌیات الهی بالاتر گردند. در گذشته از خطر مزاحمتهای آخوندهای قشری، میگساران و میفروشان در خرابه ها بکار خود میپرداختند. و کاملان الهی شیرین کاران میگساران و ساقیان الهی خوانده میشدند. که حتی پیامبران در این خرابه ها، بصحبت با دیگران می نشستند. که آخوندهای مشرک بدان اماکن رفت وآمد ندارند. وحتی پلیس نیز مراجعه باین اماکن ندارند. که معتادان در آن اماکن نیرومند تر هستند. خرابات را (مصطبه) نیز گفته اند. که جای خرابی و صفات نفسانی و عادات حیوانی انسانهای غیر سالک میباشد. که میخواهند مدام خود را فراموش کنند. ولی سالکان اگر میخواهند خود را فراموش نمایند، که شایسته بی خودی برای دیدار عوالم الهی گردند. گرجه پیر الهی مدام در مستی دریافت الهامات الهی میباشد. و سالک مستعد زمانی مست حکمتهای اولیای الهی خود میباشند. و بدون شراب آنگور، بلکه با شراب زنجبیلی بهشتی، که زنگی سیاه را سفید دل، و سفید روی تولد بعدی مینماید. لاهیجی عارف، خرابات را در احوال وحدت وجود سالکان میگوید. که خود را در توسٌلات عبادی در میان نمی بیند. وهمه احساس خود را در وسیله الهی قرار داده اند. آغاز از صورت پیر تا مراتب شهودی هفتگانه بعدی. مقام محو و فنای نفوس و روان بشری در انسان سالک میباشد. که ازحالت مادی و حتی ازحالت مثالی نیمه مادی، بحالت بی مثالی میرسند. که حالت مثال را کار بازی ذهن در تخیٌل، غیر سالکان، و درحضور عقده های روان میدانند. ولی سالکان در تخیٌل وحضور ذهنی وسیله الهی خود هستند. پس (بی مثال) چون مراتب الهی میشوند. اساس وحدت وجود در سالک، بی خود شدن است. آنگاه خود را خراب شده از گذشته ها میداند. خرابات بقول حافظ جایگاه مغ ها و آخوندهای مشرک وخراب میگوید. ولی جایگاه بغ ها را، خانقاه اولیای الهی میباشد. سالکان وکاملان خراباتیان خوانده میشوند.

خرقه و خرق ولایت و خرقه افکندن

لباس خرقه ووصله دار درویشان و لباس طالبان سلوک، در محضر و کاملان ویا در شاهدان الهی تازه وارد هستند. که دعا وبرکت ولیٌ الهی را میخواهند تا بهره بیشتر بگیرند. دو قطعه احرام حجٌاج کعبه در واقع دو قطعه لنگ ساده سالک، در عزلتکاه سلوکی ودر تمام دوره زندگی بشری سالک میباشد. تا احرام ائ پوشش تن ونیز فرش و سفره و روپوش او میباشد. سالکان در حالت (خلسه) و (وجد) وبی خودی، حتی جامه خرقه و کهنه خورا پاره میکنند. که خرقه و پر وصله لباس سالک است. و پیامبر قبای پر وصله ای داشت، که خرقه بمعنی پاره و کنه بودن است . لباس سالک باز بمعنی ولایت الهی سالک میباشد. که پوشش روان سالک میگردد. و علامت قبول پیر و شیخ و قبول حق وخداوند است. بزای خرقه نیز انواعی گفته اند. (خرقه توبه و خرقه ارادت و خرقه تبرٌک و خرقه تصوٌف) ونظایر آن. برای خرقه لباس پاره سالک، نیز مفاهیم باطنی و الهی میگویند. وقتی پیر در سالک قدرت و استعداد بیابد، که بداند ارادت و اراده سالک، نیکو و نیرومند است. و خرقه تبرٌک را میگویند، که برحسب (حسن نیٌت نیکو) بپیر الهی پیوسته است. که از او برکت و هدایت و نتایج احوال و شهودی بیابد. تا شاید بتجلٌیات الهی برسد. که بتواند یک شبه ره صد ساله برود. ودر خرقه ولایت گاهی، نماینده شخصی پیر باطراف اعزام میشود، که مورد اعتماد پیر میباشد، ومورد اذن و اجازه و اختیار پیر را دارند. اما اما شنونده (صعقه خورده) از شنیدن کلام پیر،( خرقه صیحه) میدرد. و یا (خرقه ممزٌقه) پاره پاره میگویند. که در حالت وجد، همراه درک معانی باطنی، شنونده لباس او که سالم است، وچون بی خود شود، خرقه ممزٌقه پیدا میکند. سالکان وعاشقان الهی بخصوص در عوام غیر سالک، ولی عاشق ولیٌ الهی، در دیدن خرقه پاره و فقر اولیای الهیه بی خود شده ، و لباس را پاره میکنند، و از تن بیرون مینمایند. ودیگران لباس پاره اورا بین خود تقسیم میکنند. و قطعه ای را برای تبرٌک همیشه با خود دارند. که قدرت عقیده و ایمان شخص، ذلیل ضعف روان او است. که در صورت پیوستن سلوکی با یک ولیٌ الهی بمعرفی خداوند، در عبادات یک شبه ره صد ساله میروند. و پیشرفتهای عقلی و احوالی و شهودی ورؤیاﺌی دارند.( خرقه ملوٌن) رنگین همان تن انسان است، که قبول اوساخ میکند. و در سالکان امکان فارغ کردن اوساخ هست.و مانند (أهل معامله و مراقبه) در عمل سلوکی است. پس لباس سفید را توصیه میکنند. که سمبول پاکی و تخلیه وتحلیه روان میباشد. ومدام در توسٌلات عبادی و( نوافل عبادی) بدستور پیر میپوشند. هر رنگ لباس پیر یا دستور او برای سالک مقدٌس است. (خرقه افکندن) وقتی که سالک قبول تسلیم پیر الهی مینماید. که ترک ریا کاری و تظاهر در لباس مینماید. و (خرقهء باز) در حالت رقص و سماع، لباس درویش باز میگردد. و أندک أندک لباس خود را کم میکند. و(خرقه یدن) در حال وجد و بی خودی تن سالک میباشد. و یا (خرقه دورانداختن) چون سالک بتجلٌیات الهی میرسد. وترک لباس دوره سلوک میکند که لباس پادشاهبی برتن مینماید. و( خرقه شیخانه) که خاص شیخ و پیر میباشد. خرق عادت بر خلاف عادت کاری را انجام میدهند، که سالکان خرق عادات خود مینماید.و گوﺌی گذشته خودرا پاره مینماید.

خورٌه و قرٌه و غرٌه و فروهر

خورٌه لفظی در عرفان زردشتی قوم قریش زردشتی که قرٌه شده است. وهمان نور تجلٌی شهودی الهی هفتگانه نوع بشری، رسیده بسالکان ولایتهای ششگانه است. که عربی شده آن (قرٌه یا غرٌه وخورنق) است. که برای تجلٌیات شهودی سالکان ولایت ششم محمدی، و تصوٌف ایرانی ک بر اساس ولایت محمدی میباشند. که در رؤیا بدل سالک از خداوند میرسد. وقتی که شرایط لازم در پاکسازی روان، در شرط کافی از نظر داوری الهی خاص سالکان، وبرای هر مرحله شهودی دست داده باشد. و هریک با (بدای) الهی ومشیٌت او میباشد. که سرنوشتی سلوکی تازه برای سالک میباشد. تا با شهود قاﺌم روح القدس پایان وظیفه الهی انسان بشری است .که اگر خداوند مناسب دید، با شهود عرش رحمان پیامبرگونه بخلق باز میگردد. فرٌ الهی و فرٌهه وفروهر، تعبیراتی دیگری از این خورٌه و قرٌه شهودی از انوار تجلٌیات الهی میباشد. زردشتیان بدنبال (کیان خورٌه) خود هستند، که همان ( نور) مرتضوی ، ویا همان (ایلی وایلیا) در تعبیر یهودیان زردشتی الأصل، ودر ولایت زردشتی ابراهیم پسر آزر، بگفته پیامبر میباشند. آنگاه مراسم اهدای تاج شاهی از ولیٌ الهی برسر کاملان بازگشته بخلق میگذارند. ویا در گذشته برسر پادشاه سیاسی میگذاشتند، که اعتباری الهی بپادشاه از نظر مردم داده باشند . ( خیره شدن) سالک در وسیله الهی خود، بقصد رسیدن بخورٌه وقرٌه شهودی بالاتر است. فرٌگان مراسم جشن فرٌیابی سالکان بوده است. که مهرگان ورسیدن انسان سالک ب(مهر ومیترا ) که از مراتب تجلٌی الهی سالکان بوده است. که (فرقان) عربی همان (فرٌگان) است. ونامی برای کتاب قرآن عثمانی شده ، که قشری های بی خبر از امور سلوک الهی گفته ومیگویند. (مهرگان) در دیانت میترا که شهود دوم سالکان ولایتهای بعدی و شهود حسنی در ولایت محمدی است. اسامی امور سلوکی ودینی در هر قومی بنحوی میباشد. که در أصل یکی میباشند. و نباید نفرت و اهانت با شنیدن اصطلاحات دینی ملل دیگر نشان داد. گرچه مراتب تجلٌیات شهودهای الهی یکسان در نام نباشند، بازدر ولایتهای بعدی همان مراتب شهودی ولی با امتیازات بیشتری هستند. لذا در هر ولایت سلوکی ، تجدید شهودهای تولدات پیشین باید تکرار شوند، که وضوح والوهیٌت بالاتری دارند. و بهره های عقلی آنها، جنبه های عقلی واحوال رؤیاﺌی، حتی بین شاهدان یک تجلٌی، باهم تفاوت دارند. که در ولایت محمدی میتوان گفت، که هر شهودی تازه ، ده برابر احوال الهی و الهامات لدنٌی برتر والهی تر دارند. و کاملان ولایتهای قبل از محمد، برای هر شهود خود نیز یکصد سال انتظار بهشت سوم و عرشی خود را دارند. ولی در ولایت محمدی برای هر شهود یک هزار سال، بگفته پیامبر بهشت سوم انتظار عرش رحمان را دارند. وبا هفت شهود هفت هزارسال بعد در نوع فوق بشری در جهان متولد میشوند. که هزاران برابر عقل بشری و قدرت ادراکی وکرامات حیاتی وبالفعل دارند. که آنان را (جهار بعدی) میگوﺌیم. که انسان بشری سه بعدی، وحیوان دوبعدی وگیاهان یک بعدی میباشند. و کاملان مهدوی نوع فوق بشری با هشت شهود خود، و هر شهود پنجاه هزار سال بگفته محمد ، جمعا چهار صد هزار سال بعد، باز بجهان در نوع باز بالاتر از نوع فوق بشری متولد میشوند. تا باز بشهود برتر ومیلیونها برابر عقل و زمانهای دراز بی نیازی بتولدات در جهان خواهند داشت. ودر عوالم الهی زمان نیز معنی ندارد. که شاید تمام هزاران سال جزﺌی از یک روز باشد که پیامبر میگوید.

خزاﺌن و خزینه و گنجینه

خزاﺌن جمع خزینه وهمان کنجینه فارسی و(کنز) عربی و گنج فارسی، که رایج قوم زردشتی قریش بوده است. که ( گنج شایان) الهی مکان ومنبع وجود ثروتها یا نعمات الهی بصورت کرامات نوع بشری، ونیز رحمتهای الهی خاص کاملان شاهد عرش رحمان است. و برای عبور مخلوقات از نعمات مادی ونیمه مادی، باید برحمتهای الهی رسید. که از شهود قاﺌم ببعد از خداوند میرسد. و در سالکان مراتب اولیه و اواﺌل شهودها در سلوکی خود ، منبع سرشار رحمتهای الهی و عقلی وشهودی و رؤیاﺌی پیر الهی را دارند. و اصطلاحا (گبر وترسا) وظیفه خاص خود را دارند. وخداوند بهر موجودی نعمات طبیعی خود را میدهد. ولایت زردشتی ومسیحی نیز، مانند محمدیان کامل هریک وظایف الهی خود را دارند. که سلوک الهی برحسب مقررات ولایتهای ششگانه نوع بشری است. و داده ای الهی مدام جریان دارند. که از سطح مقام الهی تر شهودهای آنان میباشد. کامل زردشتی از سطح پنجم عرش مصطفوی، و کاملان مسیحی از سطح عرش گبریال جبرﺌیل روح القدس، دریافت رحمتهای عقلی و احوالی دارند. و کاملان ولایت محمدی از سطح عرش رحمان الهام دارند. که کامل تر از حکمتهای الهی ولایتهای پیشین میباشد. تا نوبت ولایت مهدی موعود زردشت و محمد برسد، که در ٥٥ قرن دیگر آغاز، ونوع فوق بشری را تشکیل میدهد، که از محل عقلهای الهی بالاتر از رحمان خواهند داشت. که هزاران برابر عقل بشری میگوﺌیم. و این انواع فوق بشری نهایت ندارند. که بفرض محال بآخرین جبروت، ودر جهان لاهوت الله بنور الأنوار ( الله أهو) برسند. و ابعاد وجودی بی نهایت در موجوذیٌت های نوعی و قدرتهای الهی را خواهند داشت. ابدیٌت مطلق نیز نهایت وسیدن روحی بدان نهایت معنی ندارد. که خداوند الله محدود بهیچ حدٌ معیٌن ونهاﺌی نمیباشد. و بالاتر از نوع بشری، بی نهایت همچنان انواع موجودات أتمی و تحت أتمی، و أ ثیری وتحت أثیری وجود داشته و دارد. که ارواح آنها ، خود را از نردبان انواع جمادی وگیاهی وحیوانی بنوع بشری وهمین سلوک الهی تا نور قاﺌم را باید کسب کنند که خواهند کرد. گرچه در نوع بشری کارماها و تکرار گذشته ها در آینده وجود دارد. که باز در نوع بشری وهمین سلوک الهی تا نور قاﺌم را باید برسند . و همه بانواع فوق بشری، و تا خد اوند الله بازگشت کامل شده بنمایند. عرفا عوالم الهی را (عوالم علوی)، و جهان مادی را (عوالم سفلی) میگویند. و سراسر خزاﺌن کمالات روحی الهی هستند. مراتب بالاتر فوق بشری وعلوی را، ب(صورت کلٌیات) که هنوز ( جزﺌیٌات) آنها در جهان پیدا نشده میگویند، و آنرا نز ( کلمه الهی) خلاصه میکنند. که هر شهودی کلمه الهی چون مسیح ومحمد وهر کامل الهی محمدی هستند. که کلام آنها در سطح رسیده شهودی خود دارند، و برای سالکان خود کلامی الهی وقرآن ناطق چند سالک خویش میباشند. گوﺌی مراتب انواع بشری وتحت بشری، ( اجزاء کلٌیات) مراتب انواع بالاتر والهی تر میباشند. ویک روح از نردبان جزﺌیٌات بکلٌیات بالا رفته، بسوی کمال و اهداف الهی پیش میروند . که فرمان ( کن فیکون )و شدن و صیرورت وتکامل نوعی میباشد . متفلسفین دینی قشری، خزاﺌن دوازده گانه در حواس انسان ویا واحد های مستقل تن انسان، چون مغز و ریه و قلب میخوانند. در حالیکه اجزاء مشکٌله تن انسان نهایت در کثرت ندارند. اخوان الصفا در قرون وسطی چون فلاسفه، امور الهی را چون پیامبر، برای تفهیم انسانهای زمان خود، بر امور مادی تطبیق و تشبیه وتمثیل داده اند، که شباهتی باهم در گفته ها ندارند. که أصل مقصود الهی را نمیرساند. که هدف پیامبر وخداوند سلوک الهی باولی ٌ الهی مناسب روان هر سالک میباشد. (خزاﺌن الله) یا (خزاین غیب )باز همان عقول الهی برتر در انواع فوق بشری میباشند. که هم اکنون در آگاهی مراتب الهی هستند. ومنتظر شاهدان تجلٌیات الهی برتر میباشند. تا بهمان عقول و قدرتهای الهی برسند. و این همانی تجسٌم انسانی همان شهودها بشوند. (خزینه اسرار) باز ( منابع فیوضات) یا د اده های سرشار الهی واولیای الهی، در رسیده های تجلٌیات الهی هفتگانه میباشند. نوع بشری بمراتب مراتب بالاتر ار عرش رحمان، ربٌ نادیده را ندارند. وبی نهایت عرشهای الهی بالاتر از عرش رحمان، تا أبد در پیش هست. وهریک سطح عقلی واحوال الهی خاص خود را دارد. نام رحمان را کسی نشنیده بود، که محمد کاشف دوقرٌه آخر نوع بشری گفت. و مهدی موعود نیز نام ربٌ العرش برتر از رحمان را خواهد گفت. ومسیح نیز نخستین بار نام گبریال روح القدس، و قاﺌم بگفته محمد را اعلام نمود. و انسان بشری اکنون با تزکیه نفس با ولیٌ الهی محمدی زنده، میتواند بنور قاﺌم برسد. وبا شهود عرش رحمان بخلق باز میگردند. که محمدی زنده چون محمد تاریخی، برای چند سالک خود میباشند. و محمد یعنی وسیله (حمد وپرستش) برای توسٌل عبادی قرار میگیرند وتا زنده باشند. روح محمد در شهود پنجم مصطفوی، آخرین وسیله توسظٌ عبادی سالک در مراحل نهاﺌی مییباشد. که با مرگ قبل از مرگ بنور قاﺌم برسند. تا شایسته تولد نوع فوق بشری هفت هزار سال بعد گردند. خداوند را خزاﺌن عقلی کنونی وخزاﺌن أبدی و عقلهای بالاتر در انواع فوق بشری هست. که هریک سرچشمه حکمتهای الهی ولدنٌی شاهدان آن خواهند بود. که این همانی مراتب شهودی خود را دارند. پیر کامل حسینی بمعرفی خداوند، عملا شاهد عرش رحمان همان مقامات الهی بوده ، و بهمان مراتب شهودی خود میتوانند سالکان خود را برساند و الهی نمایند.

خسته دل

کسانی از سالکان که در دوره چند ساله سلوک الهی خسته شده، و ظرفیٌت وتوان ادامه توسٌلات لوکی را ندارند. که صبوری زندگی عزلت سلوکی را ندارند. پس در خطر تدریجی( ترک صلات) و ارتباط وتوسٌل با وساﺌل الهی خود را هستند. واماندگی و ضلالت وجاماندگی و گمراهی تازه ای از راه خدا یافته اند. که آنگاه مجازات شدید تر از هر گناه کاری دیگردارند، چون مشرک قشری خواهند بود. زیرا سوگند وفاداری تا وقت مرگ را با پیر الهی خورده و قسم خورده بودند ، وخداوند پیری بوی در رؤیا معرفی نموده است. و یا همان گناه ترک اولین ومهمترین ئظیفه از نظر خداوند برای سلوک الهی تا وقت مرگ. در آخر عمر ویا در مرگ قبل از مرگ، که باید دنبال میکرده است. و بعلت فشار معایب روان عقده دار است که خسته میگردند. که در ادامه سلوک نیاز بپاکسازی با بلایای الهی بیشتر وسخت تر دارند. که صبوری بیشتر سالک راه پاک سازی معایب روان است. گرچه بقول پیامبر، خداوند نیز با کمتر از ده در صد پاکسازی روان در سالک ، او بنجات از نوع بشری مینماید. تا در تولدات بهتر وعقل بیشتر، باز پاکسازی عمیق تر زا بنمایتد. امتحانات الهی که بلایای پر محنت و سختی میباشند. تا با تحلیه بیشتر وبتجلیه های الهی برسند. وکوشش سالک در حدٌ جهد خود، ویا هدایت پیر، کافی برای نجات نیستند. تا خداوند داوری خاص سالک را بنماید. که بدای الهی دست بدهد، که بنجات از نوع بشری برسد. کاملان الهی رستم های زمان هستند. که در قلٌه کوه البرز( کوه قاف) بشهود عرش رحمان میرسند، و شایسته رسیدن( روح الهی) و روح القدس گردند. و تولد نوع فوق بشری با هزاران برابر عقل نوع بشری، و در موجودیٌتی (چهار بعدی) چون فرشتگان، که تمام کهکشان راه شیری را جولان خواهند داد.

خسروان

خسروان تاریخی پادشاهان الهی در چهان بوده اند و برای سالکان خود و تا زند باشند. که تاج و فروهر شاهی الهی از پیر الهی خود وخداوند بگیرند. پیامبر وقریش زردشتی الأصل اولیای الهی را ، خسروان و (فهلویٌون) میگفت. که همان پهلوی و پهلو رسانده بعوالم الهی در مراتب شهودی میباشد. کاملان ولایت زردشتی ویهودی، و ده ها گروهای سلوکی خاورمیانه، مانند ( ایلی الهی) ها معروف بعلیٌ اللهی ها، (کیان خورٌه) و شهود نهاﺌی میسٌر آنان، شهود چهارم (ایلی و ایلیا)، یا همان علیٌ و شهود مرتضوی بوده وهست. وبا شهود عرش مصطفوی پیامبرگونه بخلق باز گشته، که برای چند سالک خود خداﺌی کنند. ومسیحیان با شهود نور مصطفوی وعرش جبرﺌیل قاﺌم ، بازگشت پیامبرگونه بخلق داشته ودارند. در حالیکه کاملان ولایت محمدی با نور قاﺌم وعرش رحمان، بخلق محمدی تولد دوم الهی برای چند سالک خود ، بازگشت بخلق دارند. و حکمتهای الهی و لدنٌی هر کامل الهی از سطح شهود آخر خود میباشد. قریش زردشتی فرهنگ دینی زردشتی و زبان دری عرفان اولیای الهی را داشته اند. که قرآن واحادیث پیامبر مملو از واژکان فارسی دری میباشد . و زبان عربی کنونی نیز این واژگان را ، تبدیل بالفاظ عربی کرده را فراوان دارند.

خشوع و خضوع

فروتنی و تواضع در برابر مراتب خداوند وخلق خدا، که سالکان با اراده وخویشتن داری شخصیٌنت خود را نمیشکنند. یا کسانی که آیات الهی، یعنی تجلٌیات شهودی وداده های الهی خود را دست کم نمیگیرند. خضوع را همراه با ترس ومحبٌت دارند. که در برابر عظمت و هیبت مراتب الهی ترس از مجازاتهای کارماﺌی دارند. خضوع وخشوع را در سه درجه میگویند. یکی در برابر خداوند که خضوع کامل در عبادات دارند. و دیگر سالک مراقب ومتوجٌه بآفات و کمبودهای نفس از شرایط لازم که باعث عدم خشوع میشود. و سوم رعایت أدب وکنترل بسط احوال وخورسندی خود، با یافتن قبض در گرفتگی، و از ریاکاری ومخفی داشتن احوال وکرامات خود، که با داشتن آنها ابراز غرور نمی کنند. وخود را بزرگ نمی شمرند. ملامتیان چنین نیستند، که برخلاف ومقررات سلوک عمل میکنند. پس مورد ستایش دیگران نیستند، وتکبٌر وغرور خود را سرکوب کرده اند. که حتی عبادات ریاﺌی را نیز نمیکنند .

خشیت و خوف

ترس وخوف وتألٌم دل، که نتیجه شهود تجلیٌات الهی نیز بدان ترس وخشیت میرسند. ودر اوج کمال شهود عرش رحمان و معصومیٌت، با اطمینان از داده های بهشتی الهی، همچنان ترس از هر کارو خطاﺌی دارند. که حدً أقل محرومیٌت از پاکسازی بیشتر روان مییابند.

خصوص

کسانی که خداوند آنها را بکرامات واحوال مؤمنان و سالکان اوم کننده داده است. ولی خصوص و تخصٌص، یا خاص الخاص اولیای الهی، که در تفرید و تجرید وتوحید وکمالات شهود نهاﺌی هستند. که در نوع بشری کسب آنها میسٌر در سلوک است. که در ولایت محمدی باوج آن در عرش رحمان میرسند. و بمقام ( دنا وتدلٌی وقاب قوسین او أندی) میرسند. أهل توحید بحالت وحدت وجود سلوکی با مراتب الهی رسیده، که خود را در میان نمی بینند. که مرگ قبل از مرگ را استقبال مینمایند. و( أهل تفرید) در برابر خداوند، در مرحله واحدیٌت میرسند. که در مرحله أحدیٌت خود را در میان نمی ببنند.

خضر پیامبر

خضر را گاهی پیامبر از پیامبران کذشته میگویند. که همان کاملان الهی زنده در ولایتهای الهی در هر زمان هستند.و برای سالکان که در صحرای حیرت و پریشانی قرار دارند. یا نمیدانند چگونه خود را براه الهی برسانند. که این کامل الهی را برنگ( سبز حیات) که صفت اولیای الهی وجاویدانی در هستیهای آینده میباشند. که سالک را ب(آب را حیات و شهود) مراتب الهی ونحات از نوع بشری، واز خطر قهقراهای کارماﺌی میرسانند. صوفیٌه (خضر) را کنایه از بسط وکمال سالک میدانند، که باوج وظیفه الهی خود رسیده و شادمان است. ولی ( الیاس ) پیامبر باز بیامبری میدانند، که سمبول یأس وناامیدی است، که راهی بخدا ندارد، و مدام افسرده میباشد. مولانا میگوید، تو خود باید خضر شوی تا ب(چشمه حیوان) یا همان حیات و جاودانگی برسی. که چون گیاه سبز، رشد سلوکی وخود را، الهی کنی. که در تخلیه وتحلیه و تجلیه های هفتگانه میسٌر نوع بشری جاودانی نیسبی دارند.

خط

خط ریاضی مستقیم، سمبول راه درست الهی انسان دردوره زندگی بشری او میباشد. و نزد عرفای الهی، سمبول (تعیٌنات) در امور الهی است. که مراتب شهودی را ب(عین وچشم) است. و سمبولیک ولی دارای حدود و مشخٌصات معیٌنی میباشد. گرچه حقیقت الهی آنها، غیر از آن است که سالک در رؤیا می بیند. که مناسب درجه پاکی روانی او از عقده ها و عقیده ها و کمبودها ومفاسد و زواﺌد مزاحم میباشد. خط مستقیم نزدیکترین راه بخدا میباشد. که سالک ب(قاﺌم) روح القدس و (قیامت) میرساند. وبا قیام پس از مرگ ارادی در تولد دوم الهی پیامبر گونه، ویا در تولد نوع فوق بشری هفت هزار سال بعد میدانند. و خط و خال نیز سمبول زیباﺌی و نیکوﺌی رخ پیر محبوب، و جامع تمام جزﺌیٌات و دقایق حسن وجمال میباشد. که پس از مشاهده مراتب الهی، که کثرت های در هستی نمایشی از وحدت نخستین و شهودی در سلوک میباشد. که وحدت وجود را برای روز، و کثرت را شب میدانند. در انسان گاهی عزیزان خود را نمی تواند ببیند که پریشانی حواس دارد. خط را ظهور تعلٌق ارواح باجسام میدانند، که قبلا این رابطه و علاقه در کثرت بینی مشخٌص نبوده است .

خطاب وکلام

کلام الهی در پرسش أزلی، که (الست بربٌکم) و یا خطاب سالک بنور تجلٌی خود در تولد پیشین تا که با تجسٌم انسانی نور شهودی آخر خود و تولد مجدد بجهان ، پاسخ لبٌیک را جلو تر داده است.که با ربٌ مربٌی الهی سالک در تولد آینده، لبٌیک وآری خواهد گفت . وهر عبادت سالک در توسٌلات عبادی با ( وضو ونور قبله) سلوکی صورت پیر بمعرفی خداوند، ودیگر مراتب شهودی بعدی باید باشد. زیرا خطاب سالک باوسیله الهی، خطاب بخداوند نادیده برتر میباشد. صوفیٌه برای اسماء الهی، که صفات الهی مناسب عقل ودرک نوع بشری است، معانی باطنی قاﺌل هستند. گوﺌی سالکان بر حسب اسامی الهی نزدیکتر بخداوند میشود. و از گروه ضاحبان آن صفت شهودی خواهند بود. که از کدام مقام الهی شهودی، و صاحب کدام نام الهی، چون رحمان و قاﺌم و مصطفی ومرتضی، خطاب بدل سالک شنیده میشود.و یادر رؤیا سالک شهود کرده، که مورد صحبت وکلام الهی شده است. که نقطه گاه عشق دل سالک، بشارت و تعلق بدان وعده الهی دلبسته است. و با آن مرگ روحی، و حتی مرگ قبل از مرگ ارادی میباشد. و یاد خدا را همیشه در آن احوال دارد. که گوﺌی یا زبان او پرسش الهی شده است. و پاسخ الهی نیز در شهود ودر تحقٌق در وعده های الهی خواهد بود. وقتی سالک خود نیز این همانی مراتب الهی را پیدا میکند. خطاب وخطبه ( کن ) در زبان عربی اشاره بکلمه الهی( کن) در فرمان کن فیکون است . که از أزل تا أبد نطفه الهی روح هر موجود تحت جمادی و جمادی و گیاهی و حیوانی و بشری و انواع فوق بشری آینده، مدام در حال اجرای فرمان (کن وشدن) و صیرورت و تکامل هستند. که (فیکون) یعنی بتدریج خواهد شد. که از نردبان انواع و سلسله صفات و مراتب شهود تجلٌیات الهی یک روح فردی، عاقبت با مطلق کمالات الهی، بخداوند الله بازگشت میکند. که خود نیز وجودی نوری وموجودی الهی میشود. که انسان حیوان بشری با تمام نیکوﺌی های خود، همچنان حیوانی با حیات و شایسته است ،که با سلوک الهی بتحلٌیات الهی و کسب الوهیٌت شهود آخر خود را مییابد.

خطرات والهام بدل

خطور بدل از الهامات الهی، و افکار تازه ویا دینی های شهودی و عقلی واحوالی و رؤیاﺌی می باشد، که سراسر تذکٌر خداوند، و حتی پاداش مرحله ای بسالک میباشد. که میتوان نام آنها را حال الهی دانست. و صوفیٌه هر دعاﺌی را (خطره و خطوری) بدل میگویند. که خاظر خود را وارد الهی میباشد. و واردات و داده های الهی هستند.

خطوه

یک قدم پیش رفتن در طریقت و احوال سلوکی سالکان میباشد. که خود دور تر شدن از أهریمن ابلیس و آخوند قشری در تلبیس، که باطن فاسد خود را، ظاهری کاذب روحانیٌت میدهد .و دجٌال و فریب کار پیروان ساده لوح و احمق خود میباشد. که آخوند خرسواری خود را ادامه بدهد، و مال وناموس آنها را بنام خدا بشکم واطراف شکم خود بزند. و بریش باور کنندگان امور الهی و حقایق شهودی می خندند. که حتی تکفیر و فتوای مرگ آنان میدهد. و (خطوات شیطان) که باید از آنها دوری کرد، از آخوندهای قشری همه مذاهب مشرک غیر سلوکی است. که جهان اسلام و هر دین رسمی واسمی غیر الهی، گناه و مجازات الهی بیشتر خواهد بود. پس باید دوری نمود. بقول پیامبر (عشق ولیٌ) الهی که بالاترین شرط لازم است، باز بالاتر آن، (نفرت) و دوری از دشمنان ولایت الهی زنده میباشد. که در آخوندهای صاحب ولایتهای فقیه سفیه نفرت باشد . که آنان همیشه بازیچه سرمایه داران و استعمار گران و دنیا پرستان میباشند . انبیا را نیز صاحب خطور و الهامات الهی بدل میگویند. و تفکٌرات انسانهای (عامی و أعمی) از اسرار الهی قشری ها همان تفکٌرعادی میدانند. که در واقع نشخوار افکار تخیٌلی گذشتگان غیر الهی در گذشته وحال میباشند.

خفٌاش

پرنده شبانه که از نور خورشید فراری است. و در دخمه های تاریک زمانهای درازی خود را معلٌق وواژگون نگاه میدارد. زیرا چشم نیرومند تحمٌل نور خورشید را ندارد. انسانهای غیر سالک در اصطلاح سهروردی عارف ، خفاٌش بوده وکنایه وسمبول کوردلی و غفلت وبی خبری و جهل از امور الهی است. وحتی با تذکٌرات الهی واولیای الهی درک حقایق الهی نمی کنند. واگر درک کردند، درک اهمیٌت حیاتی آنرا برای عمل سلوک را ندارند. پس بدترین جهنٌم پس از مرگ خود را در صورتهای نوعی نسخ ومسخ خواهند داشت. و صدها هزار و حتی میلیونها سال، با تکرار گذشته ها در آینده ها، باید از نردبان انواع دوباره وحتی صد باره، بنوع بشری مجدد رسیدند، همین سلوک الهی تا شهود قاﺌم را باید انجام بدهند. که اکنون میتوانند و نمی خواهند انجام بدهند .پس بالهام های مراتب الهی نمیرسند. یا سالک عجله برای کسب هر مقام الهی را با اوهام خیالی وبازی روان امٌاره خود دارند. یا بدتر روان آخوندی را میپرستند، پس اکنون نمیتوانند بحقایق شهودی و عقلی و حکمتهای عرفانی الهی برسند. لذا دست کم از خفاٌش کورچشم دل نیستند. و هر چیزی را مانند آخوندها، قیاس منطقی با عقل خود میکنند. گوﺌی آخوندها خود الگوی حقارت میباشند. که قیاس با هر چیزی را حقیر خواهند دید. که عملا حقارت امرور و پس از مرگ آنها، در همین جهان که متولد در نسخ ومسخ وحتی فسخ و رسخ ووسخ را خواهند داشت.

خفیٌ

هر أمر محفی و نادیده چشم تن وچشم دل انسان، مانند حقایق الهی بخصوص مراتب الهی بالاتر، که بقول پیامبر خداوند را هیچ چشمی توان دیدن او را ندارد. ولی او همه دیده های چشمان مخلوقات را می بیند. که لطیف و ظریف ریز بین، و خبیر خبره، و با خبر از احوال درون و برون تمام موجودات، بخصوص انسان، و بویژه انسانهای سالک ولایتهای ششگانه در پیمان سلوکی با خداوند میباشد.

خفیفیان

صوفیٌه پیروان کاملالهی بنام خفیف که طریقت خود را، چون هر کامل الهی تا زنده باشد، راه الهی بمعرفی خداوند میباشد. واگر جانشین کاملی نداشته باشند، اعتبار الهی طریفت آن ولیٌ در گذشته خاتمه یافته است. و پیروان (دقلید از میٌت) نموده اند.و با مذاهب قشری فرقی ندارند. که باید هرسالک راه خدا امام امٌی زنده ای داشته باشد. تا سالک بلقای الهی میسٌر خود برسد. خفیف از مراتب( غیب وحضور) میگفت. و همان مراتب شهودی غیبی برای انسان، ولی با حضور شهودی برای شاهدان تجلٌیات بخصوص مراتب دوگانه انسانی شهودهای اول ودوم حسینی پیر وحسنی امام زمان زنده، آنگاه سالک پس از شهودهای پنجگانه مقدمانی ولایت محمدی ، وبا ت.سٌلات عبادی با آنها ، آغاز از پیر الهی برای حضور ذهنی، و انجام توسٌل ووسیله عبادی، تنها آگاه ار مراتب تجلٌیات غیبی میباشد. و سالک از هر أمری دور میباشد. که از هر (ما سوا الله) تبعیٌت دینی دور است. ومراتب الهی شهودی را حضور عینی بدل دارد.

خلاصه موجودات

أصل أصیل هستی انسان وهر موجودی، نطفه أزلی روح الهی او، جدا شده أزلی از اقیانوس بیکران (روح الأرواح ) الله میباشد. که الله خود صادر شده از خداوند هو بیرون از هستی ها میباشد. و یک روح فردی از بی نهایت انواع تحت جمادی و جمادی وگیاهی وحیوانی، بنوع بشری رسیده تا ببی نهایت انواع فوق بشری بخداوند بازگشت نماید. وبا شش ولایت الهی نوع بشری بنور قاﺌم که رسید، بانواع فوق بشری میرود. که هر یک هزاران برابر عقل وکرامات حیاتی و صفات برتر الهی را خواهند داشت. که از موجودیٌت (چهاربعدی) میگوﺌیم . و بدون سلوک الهی با یک ولیٌ الهی بمعرفی خداوند، تمام کرامات تولدات گذشته انسان اتلاف میشود. حتی عبادات قشری آنها شرک وگناه وجهنٌم پروری میباشد. که در کارماهای حقیرتر دوباره بنوع بشری، وهمین سلوک الهی بقاﺌم و شاید بعرش رحمان میرسد. که با مرگ قبل از مرگ نجات از نوع بشری خواهد بود.

خلافت

منظور جانشینی پیامبران اولی العزم، کاشفات قرٌه های شهودی میباشد. ونه خلافتهای سیاسی وحکومت برمردم بنام خدا وپیامبر اولی العزم مربوطه. تنها تعلیمات سلوکی جانشینان الهی شده وزنده میتوانند ، سالکان خود را بتجلٌیات الهی برسانند. ونه آخوندها و خلفای سیاسی که مشرکان و بقول پیامبر قاتلان أنبیا هستند. اولیای زنده الهی بمعرفی خداوند، که بقول پیامبر همیشه ٣١٣ نفر آنها در جهان زنده وجود دارند، خلف وخلیفه وجانشین پیامبر، و تنها نماینده خداوند برای سالک میباشد. با کسب مراتب شهودی بعدی فاطمی ومرتضوی، بروح پیامبر اولی العزم مصطفوی میرسند. که تعلیمات نهاﺌی ومرگ قبل از مرگ را میدهد. تا سالک هم اکنون بنور قاﺌم برسد. که شایستگی روح سالک را بربٌ رحمان در مورد ولایت محمدی مینماید. تا با مشیٌت و بدای الهی سالک بنور قاﺌم برسد، که آخرین وظیفه الهی سالک میباشد. و احتمالا مشیٌت الهی برای بازگشت بخلق داشته باشد. که روح الهی شده، این همانی قاﺌم روح القدس را یافته، شاید تولد الهی دوم پیامبرگونه خود را بیابد، وبرای چند سالک احتمالی خود تربیت الهی آنها را بنماید. زیرا مقام حسینی ونخستین عضو پنج تن آل عبا را خواهد داشت. که محمدی زنده ای برای سالکان خود میباشد. ولی ( خلافت سیاسی) که ابوبکر وعمر بجای ( ولایت وخلافت سلوکی) پیامبر که منصوب علیٌ در غدیر خم بود نادیده گرفتند. وبا شمشیر وتکفیر پیروان سلوکی علیٌ را کشتار میکردند. که نظام (مذاهب سنٌی) را برپا نمودند. که بعدها قشری های شیعه وغیر سالک پیرو فریب کاری آخوندها، همان انحراف از خواسته خدا و پیامبر را ادامه دادند. در حالیکه مسلمان واقعی باید در تسلیم پیر وولیٌ الهی بمعرفی خداوند در رؤیا باشد. که پیرالهی نخستین مقام شهودی از تجلٌیات هفتگانه الهی برای سالک میباشد. که این همانی مراتب شهودی خود را دارد. وصاحب طریقتی سلوکی محمدی میباشد. که سالکان خود را بعرش رحمان نیز میتوانند برسانند. که کامل الهی خلیفه خدا و پیامبر برای سالک میباشد. واز سادات حقیقی و فرزند الهی پیامبر است. ولو از فرزندان بیولوجیک و ژنتیکی علیٌ وفاطمه نباشند. سادات مدٌعی نواده پیامبر اگر صادق هم باشند، باید در سلوک الهی فرزند روحانی پیامبر و فاطمه بشود . و آخوندهای شیعه نیز بقول پیامبر، امامان جهنٌمی میباشند. حتی اگر تمام عمر روزها صاﺌم بروزه، وشبها قاﺌم بعبادت بدون وسیله الهی باشند و در قعر چهنٌم میباشند. زیرا بیانات پیامبر را برداشت نادرست از معانی و اصطلاحات دینی وکلام پیامبر میکنند. که راهی بخدا ندارند. وخود نیز شیطان زنده و ابلیس در لباس کاذب روحانیٌت میباشند. هر ولیٌ الهی خلیفه سلوکی پیامبر برای چند سالک خود میباشد. واختیارات وتفویض الهی را دارد، که بچند سالک خود هر دستور دینی وعبادی بدهد. ولو غیر از آن باشد، ک پیامبر بچند سالک با خود گفته باشد. زیرا پیر حسینی خلیفه خدا وکلیم الله است. که قرآن ناطق چند سالک خود میباشد. وبقول فردوسی، جه فرمان یزدان چه فرمان شاه الهی است. زیرا فروهر الهی را دارد.

خلٌت و خلیل ودر خلال خود

دوستی و محبٌت و عشق ورزی قلبی بخداوند ، عتشق را خلیل الله میکند. خداوند تمام مخلوقات خود را دوست دارد. واز أزل تا أبد، کمک زندگی و تکامل روحی از نردبان را بهمه انواع داده که بانسان سالک میرسد. وچون بتجلٌیات شهود و بازگشت بخلق با شهود عرش رحمان رسید خلیل ومحبوب خداوند میباشد.چون این همانی مراتب الهی دارد گوﺌی حداوند (درون وخلال) ذات او میباشد.

خلسه

ربودگی ناگهانی در احوال سالکان در فرصتهای بخصوص شهودی و توسٌلات عبادی است، که بسیار سریع میگذرد. سالک در اواﺌل سلوک و درون گراﺌی وتعمٌقات فکری، احیانا دوچار خلسه میشود. گوﺌی از حالت عادی بیرون میرود وبی خود میگردد. که سالک در توسٌل عبادی عمیق و در تمرکز شدیذ در وسیله الهی، وحضور ذهنی وسیله الهی در عبادات خود چنان میشود، که گوﺌی خود را در میان نمی بیند. آنگاه شهود برتر واحوالی الهی تازه بسالک میرسد.

خلع عادت

که ترک عادتی در سالک است. عادات چنان در روان انسان تثبیت شده، که ترک آنها، مانند خلع و ار زیشه درآورن و با سخت میباشد. لذا سالک پس از درک عیب چنان عادتی، نفرت روانی از آن مییابد. و با تخلیه آن آغاز بتحلیه مینماید. که صفت مخالف عادب را، که صفتی الهی ودر پیر هست میآموزد. وآنقدر تکرار مینماید، که در روان سالک سایبرنیتیک و تثبیت وملکه میشود. والاٌ عادات قبل سلوک، موجب عقب ماندگی شهودی و گمراهی و اتلاف کرامات و امکانات بالفعل و بالقوٌه و تمامی عمر بشری کنونی انسان میگردد.

خلعت

الطاف الهی بسالک، و هدیه محبٌت آمیر پیر الهی بسالک، که بصورت (لباس وثوبی) است، که ( ثواب ) ومقام جدید الهی روان سالک میباشد. و دلیل پیشرفتی در مقام الهی روح سالک میباشد. که ماهیٌت الهی روان وذات سالک الهی تر میشود. و شهود قاﺌم وعرش رحمان، برترین خلعت الهی برای روح سالک است که مقام پیامبری یافته است. که پیر معمولا در خانقاه خود چنین لباس وعباﺌی برتن دارد. ودر واقع لباس تازه ای عقلی وروحی از خداوند بپیر و سالک او میباشد. زیرا شایسته تولد نوع فوق بشری بعدی میگردد. وبا هزاران برابر عقل وکرامات نوع بشری. و ( رذیلت ) عکس (فضیلت و خلعت)های الهی میباشد.

خلق (بضم ٌخاء)

اخلاق و ملکات و صفات رفتاری انسان، در ظهور افعال و اقوال انسان میباشد .که روان انسان عملا همان صفات ملکه شده روان خودرا انجام میدهد. که اخلاق مخصوص شخص میباشد. و قابل تغییر در سلوک الهی، که با عمل تخلیه وتحلیه وکسب تجلٌیات الهی بهتر و بالاتر میرود. که همراه مقام شهودی سالک اخلاق ومعقولات بهتر وغنی تری میباشد. صفات منفی چون غضب در روان، قابل اصلاح و بهبودی با زندگی دوره سلوک ودر همراهی ولیٌ الهی میباشد، که باخلاق الهی میرسد. لذا تصوٌف یا همان سلوک الهی، وتصفیه معایب روان ( خلق واخلاق و خلقت و آفرینش) الهی سالک میگردد، که معایب روان واخلاق مربوطه، تجلٌی صفات أهریمنی و صفات بشری حیوانی میباشد. که وجود آنها مانع از کمالات الهی وشهودی میگردد. و این معایب و عقده های روان نتیجه طبیعی تولدات پیشین بوده است. آنگاه با تحلٌی وتحلیه بصفات الهی، بتقلید پیر الهیی تجلیه های الهی میرسد. که مورد نیاز تولدات بهتر بعدی، و شهود بالاتر الهی اکنون سالک میباشد. ونیز با تکمیل واضافه شدن کمودهای لازم، برای اصلاح روان میباشد. وبالعکس گناه کاری و بدکاری ودورتر از خداوند شدن، ونزدیک تر بحیوانیٌت مجدد بدتر از نوع بشری در کارماهای بجهان میگردد. غیر سالکان بی دین وسلوک، و بدتر در بد دینان قشری، اخلاق حقیر تر و از هم اکنون را دارند. در اخلاق نیکو، گوﺌی صاحب آن آفرینش و خلقت تازه ای از خداوند دارد. و در حدٌ کفایت از نظر داوری الهی، و با مرگ قبل از مرگ با شهود پنجم صورت مصطفوی در رؤیا، از خواب مرگ بیدار میگردد . که آفرینش و اخلاق الهی وعقل و عادات تازه ای یافته است. که خود را از (بهدینان کامل) سلوکی مییابد. و ادامه حیات پیامبرگونه ومعصوم خواهد داشت. که هرگز از محیط الهی خود خارج نمیگردد. ذات وطبیعت روان انسان مستعد از قبل، و عقل مادی پیشرفته، که (عقل ایدآلایستی) میگوﺌیم، بعقلهای الهی در مراتب شهودی خود میرسد. وسالک با عزلت سلوکی وخویشتن داری وصبوری، معایب اخلاق وذات روانی خود را شناخته واز آن متنفٌر میگردد ،که میتواند معایب را از خود دور نماید. که با سلوک الهی ( طبیعتی الهی) و این همانی الهی یافته، و (ذات وجبلٌت) و عادات حیوانی را کنار میگذارد. کاملان بازگشته بخلق ظاهری بشری، ولی روحی الهی و با اخلاق الهی میباشند. زیرا از اولیای الهی میگردد. چون این همانی مراتب تجلٌیات الهی خود را یافته است .وپس از مرگ طبیعی تولد نوع فوق بشری هفت هزار سال بعد را خواهد داشت. که هزاران برابر عقل وکرامات و صفات حیاتی نوع بشری را دارند . درجات اخلاق را یکی در مقام آدمیٌت میگویند، که در اولیای الهی درجات اخلاق بوجود میآید. ودیگر نیکو کردن اخلاق در انسان سالک است. که هرچه دقٌت در وطایف میکند، باز خود را مقصٌر میداند. که باید بوضع بهتری برسد. وسوم اینکه کسب اخلاق نیکوتر را سالک از خود نداند، که در لطف خداوند و تعلیم پیر کامل بمعرفی خداوند میباشد. وهرچه توجٌه بخداوند در سلوک در توسٌل پیر ادامه و عمیق تر گردد، اخلاق انسان نیکوتر میگردد. صبورتر وبا محبٌت بتمام مخلوقات است. و بخشنده خطاکاران بخود. و (حکمت خلقیه) را از اقسام حکمت عملی یا سلوک الهی میگویند. که در حکمت نظری تعلیم اخلاق نیکو هست. ولی تثبیت آنها در روان و در عمل نشده است. (خلق عظیم) رسیدن باخلاق الهی و آفرینش دوم الهی، و پس از شهود ربٌ عظیم و اسم أعظم نور قاﺌم است.

خلوت

سالک در عزلت سلوکی و دوری از دیگران، تمام وقت بودن وبا تمام همٌت و جدیٌت با نفس امٌاره خود می جنگد و سرکوب میکند . که باستضعاف ارادی بمرزهای مرگ قبل از مرگ نیز میرسد، که بشهود نور قاﺌم برسد. و سالک صحبت با خدا را در عزلت خود ترجیح بر هر امور زندگی مبداند. که موسی ( میقات) ملاقات ربٌ خود داشت. و محمد عاشق خدایش در کوه جرٌاء شده بود. ودر توسٌلات الهی با واسطه الهی، عشق خود را بمراتب الهی میرساند. تا بقول پیامبر دعایش بخدا بیرسد .والاٌ عبادت بدون وسیله الهی، دعا بصورت دعا کننده کوبیده میشود .که دوچار قهقراهای صورتهای نوعی حقیر تر میگردد. حتی خوردن غذا را فراموش میکند، و منقطع و متبتٌبل میگردد. که دوره های چهلٌه نشینی را برای خود متعهٌد میشوند. واز هر حجاب وپرده ای که مانع دیدن و تفکٌر در امور الهی باشد ،دوری میکند. و توجٌه بدنیا را ( زیغ و انحراف) از حقیقت میداند. و زهد و بی نیازی بدنیای بشری باعث حکمت و صاحب آنرا حکیم الهی مینماید. و خلوت چون دور شدن از صفات زشت بشری وحیانی روان در سالک میباشد. ریاضتهای مخالفت با نفس امٌاره صورت ظاهری خلوت است، و در باطن مراتب الهی صفات الهی جانشین آن میکنند ،که تخلیه بتحلیه منجر میگردد. و در شروط لازم تا شرط کافی از نظر الهی، سالک بتجلٌیات شهودی بالاتر میرسد. و جهانی دیگر در فکر واحوال و رؤیاها و معقولات و اخلاق وصفات بهشتی نوع فوق بشری پیدا میکند. شرایط خلوت سالک را پیر الهی بمعرفی خداوند تعیین میکند. و نه آنچه از حکمتهای پیامبران و اولیای درگذشته شنیده یا خوانده است، تقلید د ذ عمل نماید. نفی خواطر و یا گذشته ها ،که باید همراه با حسرت و پشیمانی از دوری آنها باشد ، باید قطع گردد. و تنها بفکر آینده های الهی خود بود. چه بهشتهای تولدات بهتر نوعی، و یا کارماهای جهنٌمی در نسخ ومسخ حیوانی بجهان. رعایت ادب مکالمه با وسیله الهی در حضور ذهنی یا در حضور بتن پیر الهی را باید داشت. وکم خوابی را ادامه بدهد. که بقول پیامبر هرگاه خداوند لازم تن سالک دانست اورا بخواب می اندازد. وکم گوﺌی سالک تنها در خلوت میسٌر است که یا دیگران ناچار بصرف کلام و اتلاف عمر خود نیست. و ادامه عمل توسٌل عبادی را رها نمی کند . که اصطلاحا بین دو نماز، نماز سومی شکر آنها را مینماید. مطالب دعاﺌی منقول و تعلیمات پیر ودل تنگی های خود را با خداوند دارد. و اذکارتوحیدی هرچه بیشتر با تخیٌل حضور ذهنی وسیله خود میباشد. خلوت خانه ساده عزلتگاه سلوکی و مسجد او است. که خانه خدا نیز هست. و یا خانمقاه پیر که گهگاه سالک با شهود احوال جدیدی بزیارت امام حسین خود در تن پیر میرود. که عملا قبر، تن روح الهی شده او میباشد. و تجدید تمرکز در صورت پیر و تعلیمات جدید میگیرد. عرفا (خلوت خانه اسرار) را مقام انس سالک با حق میدانند. هر عارفی (خلوتخانه یوسف) را (خانه زلیخا) میگوید. که آنجا یک دوره خویشتن داری مینمود. وابراهیم را آتش حلوتخانه او میگویید. که چون زردشت نور الهی او، رو بسوی آتش ونور آن عبادت وعزلت از امور دیگر میپرداخت. و خلوت خانه موسی کوه طور، که در آن عرلت می نشست . و محمد در کوه حرٌاء، و مسیح را در فلک چهارم، که همان شهود پنجم نور مصطفوی،که (خورنق خورٌه کوچک) تجسٌم انسانی مقام مرتضوی در فلک چهارم از مراتب شهودی داشت. و برای محمد( مقام قرب )را خلوتخانه او میگویند. که در توجٌه بفرش عرش رحمان، آینده های بالاتر و دریافت احوال جدید تر الهامی از خداوند میداشت. اولیای کامل الهی خلوتخانه آنها سیر در عوالم الهی شهودی خودش میباشد. و (خلوتخانه توحید) در سالک که یگانگی با وسیله الهی و اذکار توحیدی دفع شرک مشغول میباشد. که از مرحله ( فنای ظاهری ببقای باطنی) و بی خودی میرسد. و (خلوتخانه دوستان) را (مقام انس با حق) وبا هر یک از آیات الهی خود، چه در رؤیا و چه در دیدن امور جهان، چون ماه وخورشید و انسانها باشد. (خلوتخانه طرب و تقرب) بخداوند در عرش رحمان که در مقام (دنا فتدلٌی قاب قوسین او أدنی) است. و (خلوتخانه اشتیاق و احسان) و خلوتخانه خاص عبادت سالک و کامل، و (خلوتخانه سکر) و (خلوتخانه اصلاب) و(خلوتخانه دل) و تعبیراتی از این قبیل، مسجد سالک وکامل او با خداوند است. که بقول پیامیر کسی که آنچا باشد، وقت مرگ برایش آسان خواهد بود. که مدام در مرگ قبل از مرگ خود هست، که کاری بدنیا ندارد. (خلوتیان) سالکان وکاملان هستند، که در اعتکاف وانزوای خود میباشند. و آنان را (خلوتیان ملکوتی) میگویند. که تن در دنیا داشته و فکر در جهان الهی خود دارند.

خلوص

خالص بودن وناب از صفات در روان ناخودآگاه سالکان موفق وکاملان الهی، ونیز خالصانه رفتار با غیر خودشان، و خلاصی ونجات از عواقب وخیم جهان بشری که کارماهای قهقراﺌی میباشد. تمام اصطلاحات دینی وعرفانی، سراسر بعنی سلوک الهی هستند. پیامبر اخلاص برای خدا را ظرف چهل روز سرچشمه های حکمت الهی میگوید. که همراه تجلٌیات الهی واحوال رؤیاﺌی میباشد. کار مخلصانه سالکان آن است، که هر کاری میکنند بخاطر خدا وتکامل روح خود میکند. که سود وفایده ای از آن در ژنتیک روحی خود میبرد است.

خلیفه

جانشین و خلف در غیبت پیر یا وفات پیامبر. که اولیای الهی با مرگ خود، دیگر نقش وسیله الهی برای سالان پیشین خود ندارند. که پیر الهی زنده و محمدی تازه نفس لازم دارند. که خداوند باید سالک طالب پیر را معرفی در رؤیا کند. (خلفای سباسی) اسلامی جاه طلبان وریاست بوده اند. که بدنبال خویشی پیامبر، خود را صاحب حقٌ حکومت و دولت و سرزمینهای مسلمانان میدانستند. ولی مولا علیٌ (خلیفه سلوکی) پیامبر و منصوب در (غدیر خم )میباشد. و پس از آن هفت ماه پیامبر که زنده بود سالکان خود، وطالبان تازه سلوک را، برای کسب دستورات عبادی وتوسٌل در صورت علیٌ بنزد او میفرستاد. و پس از مرگ مولا نیز، جانشینان معرفی شده آنان، برای چند سالک خود وصیٌت میکردند.و پیر کامل حسین زنده بمعرفی خداوند، خلیفه پیامبر وولایت علیٌ، وحتی نماینده خداوند نزد سالک میباشد. که خلف و شایسته است. ودیگران ( ناخلف فاسد) هستند. مانند سادات که خود را فرزند محمد وعلیٌ وفاطمه میدانند، و تنها خواسته اورا برای سلوک الهی انجام نمیدهند. که حتی از نسل ژنتیکی و بیولوجیک محمد بودن، واقعیٌت چه رسد بحقیقت ندارند. که فرزند الهی محمد وعلیٌ تنها حقیقت الهی دارد. که سیٌد و کامل الهی شده باشند. پیر کامل خلیفه خدا، قرآن ناطق سالک و کلمه الهی میباشد. که کلام او کلام حداوند، و فرمان او فرمان خداوند است. خلیفه شدن در آفاق جهان، و خلیفه الهی در انفس و توسٌلات عبادی میشوند.

خم شراب

ظرف ساختن شراب و سرکه است . و (خم های خسروانی) را خم های بزرگ میدانند. که منبع شراب الهی پیر کامل، دل او و مراتب الهی او میباشد. که (خسروانی و فهلویٌات) بگفته پیامبر حکمتهای الهی مست کننده سالکان با شراب پیر کامل میباشد. (غدیر خم ) نامی که پیامبر بجایگاه معرفی خلیفه سلوکی خود علیٌ داد، که ولایت سلوکی محمد برهبری علیٌ درآمد . ولی نه ولایت سیاسی که هرکس برای خود برپا نماید. در غدیر خم دست سالکان معتقد بولایت علیٌ، میتواند بمنابع الهی برسد. خم خانه الهی علیٌ و پیر کامل زنده، فرزند الهی علیٌ ومحمد برای چند سالک خود میباشد. (خمٌار می فروش) پیر کامل که خم حانه شراب الهی خودرا دارد. که پیر همیشه در (حجاب عزٌت) الهی است. و سالک در مقام تلوین و چند رنگی است. که توانسته باحوال الهی برسد ،اگر از شراب پیر چند قطره ای بنوشد . انسان محتاج خمر وشراب الهی خمار ونیمه هوش است. چون بشراب الهی پیر رسید بیدار وهشیار میگردد. و از سرگردانی بیرون میآید. خمخانه را عالم تجلٌیات الهی، ظاهر شده بدل شاهد آن میداند. که سطوح عقلی برتر مناسب سطح شهود الهی خود دارند. که شاهدان عرش رحمان عقلها والهامات لدنٌی از اولیای ولایتهای قبل از محمد دارند. که در سطح عرش جبرﺌیل در مسیح، و از سطح عرش مصطفوی در زردشت، رحمتهای عقلی والهی داشته وکاملانشان دارند. خم ( بفتح خاء) زلف پیر واسرار الهی در سر پیر میدانند. و( خمستان) همان خمخانه، ویا مستان کنار خم حکمتهای الهی پیر کامل میباشد. (خم عشق) را دل سالک عاشق و شیدا میگویند.

خواطر

خاطره های شهودی و خطور سریع الهامی رسیده از خداوند باولیای الهی، که در حافطه شاهد آن همیشه زنده وحاظر میباشد. هر الهام الهی خاطره ای است، که ( القای فرشته) الهی میباشند. و یا احادیث گمراه کننده نفس امٌاره است، که انسان بیمار غیر سالک که هوسها و آرزوهای خود را میخواهد تحقٌق دهد. که همگی دورتر شدن از خداوند و از انجام وظایف سلوکی است. که ( القای شیطانی) محسوب میشود. و( القای رحمانی) در کاملان محمدی نزدیکتر بحقیقت الهی است .. شناخت خواطر و تفکیک آنها از خاطرات الهی یا شیطانی، از غوامض نامفهوم امور است. که در (علم أپیستمولوجی) میگوﺌیم. که تفکٌر در معانی باطنی امور پیش آمده ،تنها از کاملان الهی نتیجه بخش است. و الاً بقیه در سراپرده سراتشیبی سقوط سریع و آسان وشاید لذیذ با لذٌتهای جاهلانه وکودکانه باشد. که در سراشیبی ها می خندند. پس روح آنان دوچار کارماهای نسخ ومسخ حقیر حیوانی میگردد. که صدها هزار ومیلیونها سال طول میکشد، وبا زندگی های پر عذاب حیوانی، که ما نیز بچشم می بینیم، تا دوباره و حتی صد باره، خود را بنوع بشری وهمین سلوک تا نور قاﺌم را برسابند. و لاجرم خواهند رسید. اگر جرم یا گارمه وکارمای جهنم نشوند. پیر کامل تنها کسی است، که خواطر سالک را برایش تفسیر وتعبیر بزبان مفهوم او میکند. که انسان همیشه اسیر عقده های عقیده شده روان فاسد او است. و یا یدتر که اسیر عقده های آخوند جاه طلب و فاسدی میباشد، که دشمن خدا و انبیای الهی است. (حدیث نفس) هرکس با خودش، همان حدیث و خاطرات نفسانی است، و نه خاطرات ملکی فرشته الهی، ( خاطری حقٌانی) و حقیقی میباشد. (خواطر نفسانی) تحقٌق آرزوهای وحشیانه و شهوت پرستی روان انسان طبیعی است. ولی خویشتن داری سالک و اطاعت از هدایت پیر الهی چاره کار است، که بمرور نفس حیوانی ضعیف میگردد و زمینه تجلٌیات الهی آماده میشود.

خواری و مذلٌت

احساس ناچیزی خود در احوال سالک ، هنگام تواضع بپیر الهی و در تجلٌیات شهودی خود. حضورا و یا در حضور ذهنی که وضوی عبادی سالک است . نفس امٌاراه خود را لگد مال کردن و تحقیر نمودن، که بجای آن خداوند (ملک عظیم) یا شهود قاﺌم (ربٌ عظیم ) را میدهد که بنجات میرسد.

خود بینی

خودرا مهم دانستن و خودخواهی و خود بزرگ پنداری، که عالمتر و داناتر از دیگران عالم و آگاه هستند. که هرچه عقل مادی تر و ضعیف تر و جاهل تر در امور الهی خود باشد خود بین تر است . آگاهی تکنولوجی مورد نطر نیست. که هر حیوان و انسانی در هر رشته ای که تعلیم وتمرین بگیرد مهارت مییابد. و ربطی بپاکسازی روان و تکامل روحی والهی و آرزوهای بهتر نوعی بجهان ندارد. سالکان خود پرست که تصوٌر درستی احتمالی، و دانستن بهتر احوال الهی میدانند، دورتر از خداوند میشوند. و آخوندهای قشری دوچار این خود بزرگ پنداری میباشند. پس حهنٌم کارماهای پس از مرگ آنان، عمیق تر و تاریکتر و پرعذاب تر خواهد بود. که بمسخهای حقیر میروند. و بقول پیامبر مسخ میمون وخوک بهترین بخت و اقبال آنان خواهد بود. والاٌ مار ومور وسوسک هم ممکن است بشنود. تا دوباره و حتی صدباره، بنوع بشری و اجرای فرمان کن فیکون أزلی الهی برای نوع بشری برسند. که باسلوک الهی بنور قاﺌم بنوع فوق بشری برسند که باید برسند وخواهند رسید. که بازگشت همه بسوی خدا گفته اند. که حتی روح هر أتم ومادون أتم خواهد رسید.

خورشید

منبع پر نورترین برای انسان، که سمبول حقایق برتر الهی است. و یکی از انوار تجلٌی الهی میباشد. که در نوع فوق بشری آینده ،خورشید سمبول نور رحمان برای کاملان ولایت مهدی موعود خواهد بود. که ٥٥ قرن دیگر مبعوث بجهان خواهد شد. که نور( بدر منیر) قرص ماه سمبول قاﺌم روح القدس را محمد وکاملان محمدی دارند. که سمبول نور قابل دیدن لذیذ بچشم بشری است. و بالاتر از خورشید نیز منبع های نوری کهکشانی وحتی خوشه های کهکشانی، ویا مجموعه های از خوشه های کهکشانی، و تا آنجا که امکان تصوٌر آن برای انسان نیست، در فضای بیکران هریک سمبول تجلٌیات انوار الهی در انواع فوق بشری است. که تا أبد و تقرٌب بسوی خداوند الله بدان همگی باید برسند. (خورشید حقیقت) گاهی ب(معنی کلٌی حقیقی) الهی از دید نوع بشری است. و گاهی آنرا در (حقیقت محمدی) میگویند. که طریقت ولایت ششم محمدی میباشد. که سالک در آن بعرش رحمان میرسد. جلال وعظمت غیر قابل دیدن چشم بشری در نور خورشید، سمبول نتوانستن دیدن و فهمیدن عقلی انوار تجلٌیات الهی بالاتر میباشد.وچون خورشید بامدادان از شرق ظلوع میکند،که نور تجلٌی قاﺌم نیز در دل سالک،و در یک پگاهی صبحگاهی،از خواب مرگ قبل از مرگ بیدار و پیامبری برای چند سالک احتمالی خود میگردد .آنرا نیز(طلوع خورشید حقیقت)روح القدس تعبیر میکنند.هر منبع نوری خورشیدی عظیم تر از منبع نوری قبلی است. که نور خورشید ناسوتی ما، در برابر نور شمع هزاران برابر، . نور کهکشان در برابر نور خورشید میباشد.

خوف وترس

بیم وهراس و ترس انسان از هر دشمن، و چون أهریمن، که روح انسان را بقهقراهای نسخ ومسخ جیوانی پس از مرگ میبرد. که یا انسان نخواسته است بخواست خداوند سلوک الهی تا نور قاﺌم را بنماید. و نجات از نوع بشری کنونی خودرا بیابد. و ترس از فریب کاری آخوندهای مذهبی أهریمنی، اگر مطالب پیامبران را برداشت برحسب هوسهای جاه طلبانه خود کنند. که خرسواری بر مردم را ادامه بدهند. صوفیه ترس از خدا را، از منازل نهاﺌی سلوک میدانند. پس جدٌی تر پیش میروند، تا بأمنیٌت و اطمینان بوعده های الهی خود برسند. و ترس خدا را در مقام (بعد از شکر) میدانند. که سالک نجات یافته، چون در راه نجات بوده سپاسگذار است. و همراه با ترس وخوف از عدم پذیرش الهی، از عبادات و توسٌلات سالک، که باید با وسیله الهی حسینی یمعرفی خداوند بوده باشد. منشأ خوف خدا را ایمان و باوری بغیب و عوالم الهی، و آینده های یشری خود، که پس از مرگ دوچار عقوبت کارماﺌی میشوند. ترس سالک از اینکه چون گذشته ها، فکر بر خلاف و موافق گناه الهی از نظر تکاملی روح بکند. و آنچه کرده را نیز جبران نماید.تا تخلیه و پاکسازی عادات و عقاید عقده ای خود. گناهان از نظر آخوندهای مذهبی نیستند، حتی اگر بدرستی از پیامبر نقل کنند. زیرا پیامبران برای چند سالک خود دستور حلال وحرام داده اند .وطبیب نسخه مخصوص بیمار را دستور میدهد ونه برای همه زمانها و عالمیان، که هر بیماری علاج خود را دارد. پس طبیب الهی نسخه خاص سالک خود مینویسد، که برای سالک در کنار او نسخه دیگری میدهد. بقول پیامبر بنقل از خداوند، که من خوف و اطمینان را باهم بر بنده خود نمی دهم. و ترس خدا ، یعنی ترس از دست دادن دنیای بشری. و یا امنیٌت از خدا داشتن در سلوک و امنیٌت، با از دست دادن جهان بشری است. و سفارش خداوند بفرشتگان بود ، یا وقتی سالکان مطیع خدا و پیر میباشند.

خیٌاط روزگار

خداوند و مراتب الهی که خیٌاط لباس روح هرکس میباشد. برای هر تولٌد نوعی در جهان لباس خاص تن اورا آماده دارد. که همان صورت نوعی در تن وذهن ومقام روان او میباشد. پس سالکان در تخلیه وتحلیه و تزکیه نفسخود ، لباس دیگر نوع فوق بشری از خداوند میگیرند . که بر روان و ژنتیک روحی انسان سالک پوشیده میشود. که روح الهی نادیده او قرار میگیرد. که ما از ( موجودیٌت چهار بعدی) نوع فوق بشری فرشته گونه میگوﺌیم. عوالم الهی بالاتر همان أرباب نوع هستند، که برای نوع بشری مقام قاﺌم روح القدس میباشد. وچون انسان سالک شد، مراتب شهودی ارباب نوع بشری بالاتر هستند، که پاﺌین تر از مقام قاﺌم میباشند. یا همان شهود پنج تن آل عبا هستند. وچون سالک بنور قاﺌم و عرش رحمان رسید، در بازگشت بخلق خداوند رحمان نادیده، سطح بالاتر الهی است. که روح انسان کامل را تا زنده هست تدبیر مینماید. تا در نوع فوق بشری ربٌ رحمان و ربٌ العرش ربٌ برتر از رحمان که نامی از او نمیدانیم. خیٌاط لباس و روزگار برتر روح آنان را بدوزد، و غیر سالکان خیٌاطان ارباب نوع حیوانی، لباس تن حیوانی آنان را که قهقراﺌی هستند، از هم اکنون در ژنتیک روحی آنان آماده مینمایند. تا چقدر از کرامات نوع بشری برایشان تلف نشده باقی مانده باشد.

خیال مجرٌد

سالک در جهان تفکٌر وتوحید سلوکی و توسٌلات عبادی، در خیال خود حضور صورت پیر الهی حسینی را دارد، که نماینده خداوند نزد سالک میباشد. که مدام در ذهن سالک حاضر است. و از او شرمنده بوده و طالب عفو از هر خطا، ودر خواست هر هدایت، و نیز پذیرش اعمال عبادی سالک میباشد. مجرٌد از مادیٌات در ذهن، که اگر تصوٌر آخوندی بوده باشد، مجرٌد از مادیٌات نیست. ولی تصوٌر صورت پیر کامل حسینی بمعرفی خداوند، ودیگر مراتب شهودی احتمالی بعدی، ویا دیدن آنها در رؤیاها، مجرٌد از مادیٌات و مفهوم های نوع بشری است. که سالک از مراتب الهی پنج تن ولایت خود میداند. شهود تجلٌیات الهی، چون شناخت پیر کامل در رؤیا، واقعه ای از عوالم الهی برای سالک است که مادی نمیباشد. گرچه صورت پیر در رؤیا سمبولی الهی از مقام روحانی شده پیر میباشد. زیرا سالک بدون صورت نمیتواند کسی یا چیزی بشناسد.و یا در حافظه خود نگاه دارد. ( خیال مطلق) که مطلقا مجرٌد از ماده باشد، برای انسان وهیچ موجودی هرچه الهی هم باشد ممکن نمیباشد. که تخیٌل الله، چه رسد بخداوند هو بیرون از هستی ها نماید. و علم انسان مجرٌد از ماده نیست. ولی آگاهی الهی محرٌد، و از أزل تا أبد یکسان ومطلقا مجرٌد است. علم انسان مادی و حرفه ای است. که اگر زمانی آنرا بکار نبرد فراموش میشود. و زندگی صنعتی و هنری مادی هستند. که مادام در حال تکرار باشند. ولی علم الهی انسان، آگاهی های الهی است که هرلحظه سطح بالاتر الهی را همراه دارد. که در مادیون از سطح مادی تری خواهد بود ودورتر شدن از خداوند.

خیانت

بر خلاف پیمان و سوگند الهی سالک با پیر خود عمل کردن، وبا قصد وتعمٌد باشد. که نتیجه جهالت و عدم باوری درست، و اهمیٌت ندادن بامور مهم الهی ، که همان هوم و اوم و سلوک الهی است.. وقتی وظایف الهی خود در دستور پیررا عمل نکنند، ویا از ادامه حفظ ارتباط سلوکی خارج گردد . ویا منهیٌات وممنوعات و تجریمات پیر را نادیده بگیرد. که خیانت بپیمان خود و خیانت بسرنوشت بهتر الهی خویش کرده، پس دوچار سرنوشتهای نسخ ومسخ و تکرار گذشته ها در آینده میگردند.

خیر

عکس شرٌ، و عرفا هر پیش آمدی برای سالک را خیر او میدانند، که با آن پیش آمد سازش کنند که سالک نیز خیر ونفع حود میداند، تا صبوری بیشتر کند و پاکسازی روان بیشتر نماید . که خیر وتکامل و نفع أبدی است. حتی اگراکنون نفعی فوری نداشته باشد. و تنها سالک در ولایت پیر کامل الهی بمعرفی خداوند بسالک است، که هر پیش آمدی خیر او است. که ظاهرا شرٌ باشد. که در طریقت و راه خدا، شرٌ و مخالف خیر وجود ندارد. چون هر أمری برداشتی سلوکی شود.

خیمه

چادر جایگاه سالک در عزلتگاه سلوکی، که حجاب مختصری از نور خورشید دارد. که خیمه وچادر سالک خانه الهی او میباشد. چون خداوند حاضر درآن خیمه ودل سالک و ناظر او میباشد. که گوﺌی خداوند خود خیمه ای بر سالک و اشراف و احاطه بر سالک دارد. خیمه ساده ترین خانه و خلوت ترین مکان و حقیر ترین شرایط مادی و بشری را دارد. که دیگران حتی نگاهی بچنین خیمه ای نمی کنند. که برایشان حقیر وصاحب آن فقیر است. عرفا (صقع) خدا را خیمه میدانند. که سالک دوچار بیخودی خویش که داخل خبیمه الهی و عوالم غیر مادی شده است. که بتجلٌیات الهی تازه ای میرسد، ولو بخلق نیز پیامبر گونه باز نگردد.