چار بند

اصطلاح سهروردی است، که بخاطر چهارگانه اساس موجودیٌت هستی دنیا، که آب و آتش وباد وخاک میگفتند.و یا همان (استقطصات أربعه) که هر فیلسوفی برای فلسفه خود، یکی از آنها اصالت قاﺌل بود. که پیامبر نیز برای خاک میگفت. ولی تمامی آنها برای درک بشر، همان جهان مادی أتمی میباشند. و تمام آنها نیز اصل الهی خود را دارند. که( روح هر أتم) که ما دون أتم أثیری وتحت أثیری میگوﺌیم. که هر موجودی و حتی أتم روحی دارد، که در حال تکامل وتعالی از نردبان انواع میباشد. تا هر روح أتمی نیز بانواع گیاهی وحیوانی، و فراوان ( فصول نوع بشری) برسند. که ما نوع بشری اکنون در این مرحله از هستی میباشیم. و از أزل شروع نموده ایم. تا اگر در نوع بشری کنونی بنور قاﺌم در سلوک الهی برسیم، باز فراوان وبی نهایت انواع فوق بشری در پیش داریم. که عاقبت همه باید بازگشت بخدا بکنند. ودر هر نوعی که هر موجودی بوده باشد، باید شایستگی تولد در نوع بالاتر را پیدا کند. که سالکان در کسب شهودها و عقلهای الهی، شایستگی تولد در نوع فوق بشری هفت هزار سال بعد را مییابند. والاٌ غیر سالکان و حتی قشری های بد دین، دوچار تکرار مکرر جهنٌم انواع حیوانی حقیر تر میگردند . تا باز بنوع بشری وهمین شهود قاﺌم را باید برسند. که تنها خواسته خدا وفرمان کن فیکون، برای ( شدن و تکامل) نوعی میباشد. موجودات عملا روحی مدفون در تن هستند. که تن خود تراکمی از أتمهاﺌی که خود دارای روح میباشند . این انسان عاقل ولی هوسباز، روانی حیوانی دارد. که جهنٌم بدتر نوعی در جهان را در انتظار خود دارد. که کدام را اختیار نماید. که خیر وتکامل روحی او باشد. سالکان موفق بقول پیامبر بهشتهای چهارگانه را دارند. و غیر سالکان( بی دین سلوکی ، ویا قشری های مذهبی (بد دین) و (تعبٌدات) و عبادات باطل جهنٌم های چهارکانه را دارند. وانسان خود بهشت بهتر،و یا جهنٌم بدتر خود را برای پس از مرگ میسازند. عذاب زندگی همه موجودات در جهان، جهنٌمی است و بخاطر هزاران آسیبهای روانی که دارد. وسالکان با پاکسازی روان خود در تخلیه وتحلیه بتجلیه های روانی میرسند. که تولدات فوق بشری فرشته گونه با هزاران برابر عقل نوع بشری را خواهند داشت .

چار و چهار تکبیر

اصطلاحی که معمولا نماز گذار، برای ورود بنماز و نیز در خروج از نماز، تکبیرات و یا( الله أکبر) ذکر توحیدی را تکرار میکنند. در واقع سالک با این تکبیرات و پشت سر انداختن تمام امور مادی و بشری خودرا از آنها رها میکند . که منحصرا در تمرکز وسیله الهی خود باشد. آغاز از صورت پیر کامل حسینی، ربٌ مربٌی سالک بمعرفی خداوند، وهمراه اذکار توحیدی دفع شرک احتمالی. و تنها توجه بیک وسیله الهی بجای خداوند نا دیده دارد. و سالک در تمام دوره سلوک هزاران بار تکبیرات را دارد. (نماز) فارسی همان ناموس یونانی یا نامهای الهی و اسماء الله، که نام تحلٌیات الهیردارند. نهایت واجب الهی انسان در نور قاﺌم روح القدس ربٌ النوع بشری است. وهمان پنج تن آل عبا در تسمیه ولایت محمدی است. که پنج شهود مقدماتی سالک محمدی برای رسیدن بنور قاﺌم میباشد. (صلات) غربی برای نماز، نیز همان (صله ها و ارتباطات) توسٌلی سالک با مراتب شهودی خود میباشد . و (وضوی) سالک نیز همان (وی سو) و سمت وقبله ونور و وسیله الهی سالک ، آغاز از پیر کامل بمعرفی خداوند میباشند. و با حضور ذهنی وسیله الهی تکمیل تکبیرات کرده ، وارد عبادت مقبول الهی با آخرین وسیله الهی شود. وچون نماز وهر عبادتی را خاتمه بدهند، باز تکبیرات را همیشه با حضور ذهنی وسیله الهی برزبان دارند.

چهار مرغ

مراتب چهار گانه را برای روان و روح انسان میگویند. که مرغ با بال پرواز ببالا دارد، وروح پرواز بمعراجهای الهی میکند. اگر در سلوک الهی و پذیرشهای الهی را داشته باشد. والاٌ روح وروان غیر سالکان پرواز هوس بازی های خود را دارد. چه بدتر که دتبال هوسها ومفاسد روان آخوندی قشری و بهر مزهبی که باشد پیروی می نماید. ودر افسانه های عرفانی ئلایت مسیحی است، بگفته قرآن که مسیح چهار مرغی را کشت وبا هم خمیر ومخلوط کرد، و پرنده ای ساخت که بمشیٌت الهی پرواز نمود. یعنی مسیح در دوره سلوک خود، تخلیه از معایب ومفاسد روان کرد، که حتی چان شیرین بشری را داد ، که پرواز بمعراج نمود ونجات از نوع بشری یافت. مولانا از چهار، رقم پنج میگوید. که سالکان ولایت محمدی در پنج شهود مقدماتی دارند. و الاٌ مسیح با چهار شهود مقدماتی خود، بشهود پنجم( نور مصطفوی) رسید. وسالک ولایت محمدی بشهود ششم (نور قاﺌم میرسد. و تجلیٌات قبلی پنج تن هریک مقامی الهی هستند. بازهم پاکسازی کرده ، که شهود برتر و ب(هدی) ومعراج عرش خود را میتوانند بنمایند. کاهی قشری های علمی از چهار مزاج تن میگویند. که اطبای قدیم در مزاج بلغمی وغیره میگفتند. و یا از چهار رکن تن برای موجودیٌت تن انسان میگویند. و همه تعبیراتی فلسفی است. واگر برداشت سلوکی نشوند نتایج باطل میباشند.

چاه زمزم و چاه مغرب و چاه سیاه چاه شش گوشه و چاه کهکشان

چاه زمزم زمین گودی در زیر کعبه، که روز نخست زردشتیان بنا کننده کعبه،و برای عزلت نشینی سالکان زردشتی خود، جای خنک وتاریکی بوده، که سالکان زردشتی زمزمه دعاهای خود میکردند . که اعراب غیر سالک نمی فهمیدند. و عبارات زمزمه سالکان را بدون عبادت سلوکی وبا وسیله الهی بکار میبردند. و اکنون حجٌاج کعبه آب زمزم را مقدٌس میدانند، وبا حود بسرزمینهای دوردست میبرند. که این آب زمزم کار ساز سلوک الهی وکسب تجلٌیات الهی را نمیکند. که حجٌ کعبه نمایش مادی ( حجٌ أکبر) سلوک الهی میباشد. که پیامبر پس از تعلیم حجٌ کعبه و برای غیرسالکان که معتاد بطواف مشرکانه قدیم اعراب بت پرست دستور حجٌ أکبر پس از حجٌ کعبع داد. سالکان زردشتی در عزلتگاه سلوکی خود ،بطریقت ولایت زردشت و یهودیان زردشتی الأصل ، رو بدیوار در کعبه، و بدون پنجره و پلٌه است، اشک تمرکز حضور ذهنی خود را داشتند. که ( دیوار ندبه) آنها است. چون دیوارندبه اورشلیم زردشتی الأصل اشک . کعبه را محمد( بکٌه) گفته است. که جای (بغ ها) وکاملان الهی میباشد. و شهر (مکٌه) یعنی چای (مغ ها) وقشری ها وغیر سالکان بوده است. ومحیط کعبه (بیت الله الحرام) همان خانقاه پیر سالک بمعرفی خداوند است. که سالک درآن عزلت نشینی دارد. پیامبر غیر سالکان مکه را ( بنی امیٌه) میگفت، که اوم وسلوک نمیکنند، که امٌی چون محمد در کمال شوند. ولی تظاهر بدین ورزی های قشری، دستورات عبادی آخوندهای جاه طلب میکردند . که اولاد امیٌه هستند و نه امٌی های الهی. وبعدها اموئیان نشان دادند، که سالک و الهی وامٌی نیستند. که تنها اولیای الهی زنده ولایت محمدی میباشند. در فرهنگ عرفانی و نوشته ها وگفته های پیامبر، مانند قرآن عثمانی و احادیث فراوان او، فراوان واژگان فارسی ( دری ) زردشتی وتا کنون حتی در زبان عربی وجود دارد. در اصطلاح عرفای ایرانی مانند حلاٌج، که (شطحیٌات) و مطالب نامفهوم غیر سالکان میگفتند، که نیاز بتفسیر سلوکی وتوضیح پیر الهی سالک دارد .و چاه زمزم را سمبول عین الیقین، و بچشم دل دیدن تجلٌیات الهی میگفتتد. ورمرمه سالکان در اذکار توحیدی در سراسر دوره سلوک است. سالک با (علم الیقین) و باوری نظری خود، قبول دارد خداوند تدبیر اعمال وحیات تمام موجودات را بدست دارند. مراتب الهی را آغاز از پیر کامل ربٌ مربٌی سلوکی خود نا دیده باورکرده، که ب(عین الیقین) در شهودها یقین و باوری بیشتر با دیدن مییابد. وچون سالک بکمال وبازگشت بخلق رسید ب(حقٌ الیقین) میرسد. که خود از مراتب الهی میگردد. وتجسٌم انسانی مراتب شهودی خود را دارد. سالکان در نقاط دوردست از مزاحمت دیگران، در کوهستان وجنگل وصحرا باز نقش همان چاه زمزم را دارند. (چاه مغرب) نیز تعبیری از جهان مادی است. که هنوز در غرب دنیا هستند و منتظر غروب زندگی بشری میباشند. و سالکان ولایتهای ششکانه بشرق وشروق انوار تجلٌیات الهی میرسند. چاه مغرب را نیز جایگاه ابلیس أهریمن یا همان جایگاه ریاست آخوندهای قشری بر پیروان فریب خورده خود دارند. (چاه سیاه) نیز همان عالم ماده ناسوت، وجهل و کم عقلی غیر شاهدان تجلٌیات الهی میباشد. که در کاهای جهنٌمی جهان چون چاه تاریک رحم مادری خواهند رفت، تا دوباره خود را بنوع بشری، وهمین سلوک الهی برسانند. که همه باید برسند. وسالکان از هم اکنون در عزلتگاه تاریک خود، میخواهند شایسته معراجهای شهودی و نورانی خود برسند. و بفکر هیولاهای مادی دنیا نیستند، که مانع از رسیدن بانوار الهی بوده و در آن قرار دارند. (چاه ششگوشه) سمبول جهان مادی، چون مکعٌبی شش سطح میباشد. که ماده محدود بحدودی است ، ولی عوالم الهی محدود بحدودی نیستند. و نیز نا محدود در کرامات و امتیازات و صفات الهی باید که باید بآنها رسید. وهرچه نزدیکتر بصفات الهی برسند. و سالکان ولایت محمدی برای رسیدن واجب بهر شش شهود تا قاﺌم، در تاریکی عزلتگاه خود هستند. که هر شش ولایت الهی آدم تا خاتم محمد، معبری ووسیله ای تکاملی سالکان میباشند، تا بروشناﺌی داﺌم نور قاﺌم و عرش رحمان در بازگشت بخلق برسند. وهمیشه اوقات روشناﺌی دل را دارند. (چاه کنعان) باز محبس سلوکی یوسف بوده است. وسمبول عزلتگاه همه سالکان. یوسف وابراهیم از أنبیا وکاملان الهی ولایت زردشت بوده اند . روح انسان سالک تا بنور قاﺌم نرسد، گوﺌی در محبس ئ اسیر تن حیوانی بشری ئ قبل بشری خود میباشند.

چراغ و چراغ دل

منبع نور و مراتب الهی ووساﺌل الهی نزد سالکان، آغاز ازنور صورت پیر کامل بمعرفی خداوند است. و نیز داده های شهودی در رؤیاهای شاهدان تجلٌیات الهی هستند. که سرچشمه حکمتهای نورانی و عقلی میباشند. که فلاسفه اسلامی آنرا (عقل فعٌال یا عقل دهم) میگویند. در حالیکه بی نهایت سرچشمه های الهی بالاتر، ومنابع عظیم تر انوار وتجلٌیات الهی روشن تر هستند. و حکمتهای عمیق تر عقلی بالاتر دارند. و اخلاق واحوال و رؤیاهای مربوطه را دارند. سالکان شاهد تجلٌیات نوری خود، چون در مسیح وکاملان مسیحی در (نور مصطفوی)، و محمد ومحمدیان کامل در (نور قاﺌم). ومهدی موعود در آینده ب(نور ربٌٌ رحمان) خواهد رسید، که معقولات عظیم تر دارند. ولی همگی کاملان ولایتهای ششگانه از مقام الهی و عرشی خود الهام دارند. و نه مراتب بالا تر، چون مسیح بالای عرش جبرﺌیل قاﺌم نرفت. ومحمد بالای عرش رحمان نرسید. ومهدی موعود بالای عرش ربٌ برتر از رحمان نمیرود، که نامی هم از او نمیدانیم. ولی الهامات لدنٌی از سطح بالاتر نرفته خود دارند. که در انواع فوق بشری بتدریج الهامات عرشی مفهوم میگردند. برای نوع بشری اکنون جز منبع ربٌ رحمان چراغ ومنبعی نیست. ( فعٌال) است یعنی مؤثٌر در معقولات، که از مراتب مدبٌز ارواح انسانی میباشند. که انسانها را فعٌال حیاتی میکند. والاًٌ انسان خود توده ای ماده أتمی بیشتر نیست. که از خود فعٌالیٌت داشته باشد. بلکه همیشه (منفعل) است. ودر غیر سالکان روان امٌاره آنها تحت تأثیر و تدبیر مدبران الهی ارباب نوع پاﺌین تر دارند. که هر موجودی حتی هر أتم فرشته مدبٌر الهی دارد. و عملا انسان هرکار وگفتار، و حتی هر احساس وفکر و اندیشه ای را که میکند، از خودش نیست. چراغ در تاریکی بدست ره رو (امنیٌت) ادامه راه . زندگی را میدهد. که در برابر هر خطر ومشکلی با عقل الهی و نوعی خود چاره جوﺌی میکند. و الاًٌ در تاریکی ها سقوط حتمی هست. حتی در نبودن گودالی زمین میخورد.و انسان نابینا از عصای خود بعنوان چراغ مانندی استفاده میکند. عقل الهی مدبٌرو فعٌال، الهام لدنی بدل انسان وهر موچودی میدهد. که راه تکامل أزلی أبدی خود را ادامه بدهد. هر مقام شهودی هفتگانه نوع بشر، سطح عقلی و مدبٌر الهی خود را دارد. گوﺌی هرموجودی آنتنی الهی است. که همه از بالاتر ها دریافت حقایق را مینمایند، و کمک بتنزیل منطقی سطح عقل پاﺌین تر مینمایند. سالک با شهود جدید، نرک آیت و آید و سمبول شهودی و علامت الهی قبلی را میکند. که ب(آیت ) تازه توسٌل میگیرد. ونسخ آیت قبلی میکند. ونه در کتاب قرآن عثمانی که آیه ای را آخوندها منسوخ میگویند. بلگه آید الهی و قرٌه های شهودی هستند، که منسوخ سالک وترک توسٌل آن مینماید. والاٌ عدم نسخ آیت قبلی در سالک، دلیل بی ایمانی او بداده برتر الهی خود میباشد. مراد از (دل روشن) بأنوار تجلٌیات الهی، در کاملان الهی زنده میباشد. که اولیای زنده بمعرفی خداوند، بسالکان خود انوار تجلٌیات الهی را در دل آنان میرسانند. و اولیای الهی خود تجسٌم انسانی همان انوار برای سالکان خود میباشند. الهامات عقلی مراتب الهی بالاتر را که بسالکان خود میرسانند. هر کامل الهی چراغ دل طریقت و خانقاه خود برای سالکانش میباشد. که چراغ دل بنور جان روشن گردیده ،که چراغ الهی بالاتر ئ تجلٌی الهی بالاتر است. که ولایتهای ششگانه نوع بشری هریک قسمتی از نور الهی را دارند. که نور بالاترشامل تمام مجموعه انوار قبلی است. که در ولایت محمدی شامل هر هفت شهودهای پیشین نیز هست. اگر شایستگی وپاکسازی عمیق تر در روان امٌاره خود داشته باشند. (چراغ أحد) ونور حقٌ همان تجلٌیات شهودی الهی هستند. غیر سالکان دل مرده و چراغ خاموش، و بدون نور معرفت از شناخت وساﺌل توسٌل عبادی میباشند. که در سلوک از سطوح هفتگانه الهی نوع بشری، نور الهی برتررا ندارند. و آنچه خیال میکنند که دارند، بهدایت ابلیس آخوند قشری و أهریمن طبیعت وفطرت آلوده خودشان است. چون ناخودآگاه آنها لذٌت جوﺌی و علف چرانی در زندکی حیوانی نوع بشری خود را دارند. که کرامات بالفعل نتیجه تکاملات تولدات پیشین خود را صرف لذٌت شکم و اطراف شکم مینمایند. و بقول حافظ چراغ مرده یا خاموش کجا، و شمع آفتاب کجا؟

چشتیٌه

فرقه ای از صوفیان پیرو قطب الدین چشتی، که مردان الهی زیادی داشت. که در حیاتش متوسلان باوی بودند. وپس از وفاتس بکاملان بازگشته بخلق دیگری، ادامه نام طریقت ونام اورا میدادند. وی ذوق شعری وأدبی داشت. و هر خانقاهی بدون ولیٌ الهی زنده، اعتبار الهی ندارد. چون وسیله سلوکی ندارند. ومانند همه مذاهب قشری مشرک میگردند.

چشم وانواع چشم

در تن انسان چشم هر خطری دیدنی را می بیند پس چاره أندیشی میکند. ولی با چشم ذهن وعقل خود، امور باطنی ومعنوی وهرچه برای انسان نادیده اسنت آنها را می بیند.و برای زندگی بهتر خود استفاده میکند. که راه های بهتر زندگی را انتخاب نماید. که شناخت ارزشها و خوب وبد ها و درست ونادرست را باچشم ذهن و عقل است. ولی چشم دل و روان، بجای چشم تن وچشم ذهن، واقع حقیقی تر امور الهی ومینوی که باز بالاتر از امور معنوی است در شهودها و الهامات لدنٌی می بیند. و اگر که رفع موانع ازبرابر این چشم دل، در تخلیه وتحلیه و تجلیه های سلوکی بشود. آنگاه انوار الهی و حتی آینده های دراز را سمبولیک وکلٌی برای ره روان خود را دارد. که در جهان نادیده ونا شناخته و جهان های آینده نیامده را از هم اکنون می بیند وخود را بموجب آینده شهودی خود تنظیم می کند. والاٌ دلها و روان غیر سالکان، مست لذٌت علف چرانی خود، فرصت و قدرت دین امور معنوی را ندارد، چه رسد بامور مینوی و مراتب الهی. چشم پیر کامل بمعرفی خداوند، مؤثٌرتر برای تصدیق و کشش ذهن وروان سالک است. که وصف جهان پیر الهی، تعهدات عرفانی تر و شاعرانه عرفا میباشد. مانند چشم آهوان زسبا، که گوﺌی چشم پوشی های خداوند از گناهان سالکان تغییرکرده است. (چشم ترک )که سالک برای نجات شهود سالک خواهد بود. (چشم جادو) و تأثیر عمیق چشمان پیر الهی، که قلب وفکر سالک را دگرگون کرده، گوﺌی جادو مینماید. چشم خمار معشوق الهی پیر کامل، اکنون پرده پوش از معایب و گناهان روان سالک است، اگر چشم پوشی خداوند نیز بوذه باشد. وچشم سحر إنگیز جادوﺌی در صورت پیر الهی، جان سالک را بهم میریزد و او را بزانو زدن در میآورد. وچشم شهلا و زیبا، ظاهر کردن احوال و کمالات الهی شاهدان تجلٌیات الهی میباشد. وچشم مست و خمار، دلیل وجود اسرار الهی و جذبه های شهودی انسان کامل الهی بمراتب الهی میباشد.وچشم نرگس زیبا، که حالت ( نرگسین) چشم در وضع خاصٌی است. که زیبا رویان دیدی از مراتب عالیه الهی و شهودی در نظر کردن بامور دارند. وچشم ولب، کنایه از سکر ومستی سالک خمار در احوال الهی است. که چشمان چیزی میگویند، و لبان بی صدا چیزهای دیگر میگویند. که سالکان از کار الهی اولیای خود تعلیمات الهی ویژه میگیرند.

چشمه وچشمه زندگی و چشمه حیات وچشمه مرگ

منبع آب و الهامات لدنٌی و الهی معرفتهایی برجسته الهی، که از سطوح مراتب شهودی بالاتر برای شاهدان آن تجبٌیات، مدام بدل وذهن انسان میرسد .که کاملان ولایت ششم محمدی، از منبع ربٌ نا دیده عرش رحمان دریافت میکنند (چشمه حیوان و حیات) باز منبع معرفت مراتب الهی بالاتر میباشد. که جان انسانهای خسته دل، ولی مستعد تعالی تشنه آب حیات و زندگی بالاتر الهی هستند. که از منبع پیر کامل حسینی ومراتب شهودی خود از خداوند دارند. (چشمه زندگی) باز همان چشمه (آب حیات) سلوک الهی، و از منابع شهودی پیر کامل در خانقاه او میباشد. که اسکندر جهان گشا نتوانست بدان برسد. که درویش یک لا قبا بدان رسیده، که از دنیا وامور دنیوی ومادی چشم پوشیده است. که در چشمه زندگی معرفتهای شهودی و عقلی و اخلاقی و رؤیاﺌی کسب میکند. که برای نجات از خطرات و کارماها و موجودیٌت نوع بشری، بگفته سهروردی، باید مانند (خضر راه ) پیر، توکٌل در پیش گرفت. که همان سلوک الهی با پیر کامل بمعرفی خداوند است. که نور چراغ رهروی سالک، غرق ماده تاریک از پیر الهی دریافت میکند. تا خود نیز بعدا برای چشمه حقایق و عقلهای الهی برتر گردد. چون بالوهیٌتهای الهی میرسد. (چشمه گرم) نیز از چشمه آب حیات در عرفان آمده. که انسانهابی مرده، تنی سرد دارند. وانسانهای الهی شعله هاﺌی از گرمای الهی و عقلهای الهی دارند. که میتوانند عروج عوالم تا عرش رحمان بنمایند. و روح از کالبد تن، برای رسیدن بعرش رحمان، خارج میگردد. که سمبول مرگ از دنیای مادی و نوع بشری است. و بانواری میرسد که چیزی پوشاننده آن نیست. و اسکندر که بین شرق وغرب سدٌی ساخت، وخود در (بین السدٌین) قرار گرفت. که سالک شجاع در عزلت می نشیند. و از شرق وغرب در امان است. که چون اسکندر کورش ذو القرنین وجمشید آریا شده قهرمان الهی میگردد.

چلٌه نشینی

دوره های زمانی برای تشخیص خود سالک است. که از زمان عزلت نشینی خود دوره های زمانی را میشمرد، که بداند تا کجا ره رفته و بکجا رسیده، و یا باید بکجا برسد. و چه وقت سالکان با انبیای اولی العزم خود چلٌه نشینی دارند، که چهل روز ها را میشمرند. گوﺌی چون یک ماه سالک باشد.که بگفته پیانبر چهار هفته است. وگاهی سی روز وگاهی چهل روز میگفت. وحتی چندین چلٌه نسینی سلوکی دارند. تا پاکسازی روان بوسیله مراتب الهی، و تحلیه پیر بتأمین شرایط لازم برسد. بقول قرآن موسی یکماه عزلت خود را گذراند، که ده روز دیگر خداوند بآن افزود. چون در حدٌ کفایت روان نرسیده بود، تا شایسته احوال الهی خود گردد. سالکان عاشق حتی خبری از چلٌه نشینی های خود ندارند. که پیر الهی بمعرفی خداوند، و مرشد وامام سالک دستور آن چلٌه نشینی ها را میدهد. اگر پیر بخواهد سالک در کنار خودش شنونده او باشد. زیرا مشکلات روان شنونده، مانع از فهم کلام پیر میگردد. پس آنگاه بعزلت نشینی میرود. که پاکسازی روان نمایند. و رؤیاهای شهودی خودرا هر بار از (صفا بمروه هروله) کنان دوان دوان، بنزد پیر الهی و زیارت (قبر تن روح) پیر زنده میرود، تا تأیید و تفسیر شهودی بیابد.و دوباره بعزلت خود باز میگردد. و بدون داشتن این رؤیاهای شهودی هفتگانه نباید بنزد پیر و طواف او برود. گاهی پیر سالک را احضار میکند، و یا پیر دیداری از عزلتگاه سالک مینماید. پیر زمان ومکان عزلت نشینی سالک را اختیار میکند. که سالک از محبط خانقاه و شهر و دیار خود آگاهی ندارد. و سالک همواره با (وضو) یا حضور ذهن نور وسو وقبله پیر کامل الهی میباشد. که (وی سو و سمت ونور) الهی ، ونخستین تجلٌی سالک میباشد. سالک مدام در نماز شکر وتوسٌل عبادی میباشد. که گوﺌی بین هر دو نماز، یک نماز اضافی دارد .که در واقع سالک مدام در حضور ذهنی پیر وتمام وقت است. که برای رسیدن باین ( صلات و ارتباط ) داﺌم وضو ساخته حضور ذهنی میکند، و اذکار توحیدی بکار میبذرد. که دفع شرک احتمالی توسٌل بوسیله الهی بجای خداوند دارد. سالک در همه ایٌام عزلت سلوکی در روزه و یا کم خوری میباشد. که ( روزه و صوم ) باز همان اوم و سلوک الهی است. و تمام اصطلاحات دینی همگی بمعنی سلوکی هستند. مدام در تمرکز وتوسٌل وتمرکز است. و اندیشه سالک همان دورون گراﺌی و اینتویشن که در کلمات پیر مینماید. که چه معانی باطنی در آن میتواند پیدا کند. و سکوت یا حدٌ أقلٌ کلمات، شب زنده داری دارد. بخصوص ثلث آخر شب را بیدار، ودر توسٌلات عبادی میباشد. که در دو دانگ اول شب میخوابد. که با تن راحت ثلث سوم را، تا سحرگاهی و پگاهی خود در توسٌل باشد. که همان نماز صیح او است. ودو رکعت نماز صبح، در واقع مدام نماز های شکر دو رکعتی دارد. که سجده خداوند و رکوع بوسیله الهی خود مینماید. سالک در این دوره، تفکیک (خواطر) و خاطرات و الهامات رحمانی و ملکی فرشتگان شهودی دارد . و افکار أهریمنی شیطان و آخوندهای قشری را از یکدیگر جدا وشناساﺌی مینماید. که عشق بپیر ، و نفرت از قشری ها پیدا میکند. و کلام پیر ومرشد را کلام رحمانی وملکوتی و الهی میداند. که گفته های پیر کافی برای اندیشه داشتن سالک است. و نیز مدام لا اله الاً الله میگوید. که ذکر توحیدی برای دفع شرک توسٌل بوسیله الهی خود مینماید. اذکار توحیدی دیگری نیز هستند. وتمام مطالب نماز یسراسر اذکار توحیدی هستند.

چلیپا و صلیب

صلیب مسیحیان که بگردن دارند. که بگفته مسیح هرکس باید صلیب خود را بر دوش داشته باشد. و آماده مرگ قبل از مرگ سلوکی، ویا مرگ طبیعی، برای رسیدن بتحلٌیات الهی بالاتر بوده باشد. که از نوع بشری وکنونی خود نیز بیرون میرود، و تکامل و شهود بالاترمییابد، و شایستگی نوع فوق بشری بیابد. و بجهان نیز باز گردد. صبلیب آمادگی سالک وکامل الهی ولایت چهارم مسیحی است. وچون حلاٌج منکر مقامات الهی خود نمیگردد، که شاید بیشتر زنده بماند. ومسیح نیز حاضر نشد. و همه انبیای الهی بنحوی کشته فتواهای آخوندهای قشری مذاهب غیر الهی میباشند. که گوﺌی خداوند میخواهد اولیا و کاملان جدیدی بجهان مبعوث نماید. و آخوندها زنده بمانند، که بسرعت و بدرجات قهقراهای بدتری سقوط روحی کنند.

چهره و چهره گلگون

صورت انسان پیر کامل برای شناخت او در تن برای سالک است. و پس از شناخت نور صورت او در رؤیا، در سالک طالب وسیله لقای الهی است. ونور صورت پیر الهی در حضور ذهنی سالک برای آغاز هر عبادتی و(وضوی) او است. یعنی قبله و وی سوی و سمت ونور الهی سالک است. که بدون آن وسیله الهی بقول پیامبر، نباید عبادتی شود که شرک خواهد بود. و دعای بی وسیله الهی بصورت دعا کننده قشری کوبیده میشود که بقهقرا میبرد. صورت پیر حسینی نخستین شهود تجلٌی الهی ولایت محمدی است. ونیز در همه ولایتهای پیشین. که ضمنا پیر الهی ولایت محمدی صاحب تجلٌیات الهی بالاتر از مقام نور روح القدس میباشد. و از واصلان کلاس بالاتر عقل رحمانی است. وشاهدان عرش رحمان شایسته تولد نوع فوق بشری هستند. که در سایه عرش رحمان هفت هزار سال پس از مرگ طبیعی بهشت سوم خود منتظر میمانند. تا تولد نوع فوق بشری با ولایت مهدی را بنماید. چهره گلگون اولیای الهی، شاهد تجلٌیات بالاتر تا عرش رحمان هستند، که آینده های مطلق الهی را بصورت سمبولیک در شهود عرش رحمان بدل سالک میرسد. بخصوص صورت سرخ گلگون مقام شهودی روح الهی مصطفوی، شهود جیاتی پنجم سالک است.که تعلیمات و دستور مرگ قبل از مرگ را بسالک و در رؤیاهای متعدد میدهد.